اپیزود چهار – پای در راه – ماجراهای انتخاب مقصد و ویزا

در این قسمت درباره این که چطور مقصد سفر رو انتخاب کنیم صحبت کردیم. درباره اینکه چه کشورهایی نیاز به ویزا دارن و ندارن و همینطور گرفتن ویزای شینگن بحث کردیم.
در آخر هم با مهمون‌مون مهزاد الیاسی درباره کمپین “حق سفر داریم” گپ زدیم.

متن اپیزود

اپیزود چهار پای در راه ماجراهای انتخاب مقصد و ویزا

 

کیمیا: سلااااام

سالار: اینجا یه رادیو واسه جولون دادنه.

کیمیا: من کیمیا

سالار: و من سالار

کیمیا: قراره تجربیات سفرهامون رو با شما به اشتراک بگذاریم.

سالار: محوریت رادیو جولون روی گپ و گفته؛ قراره یه مقصد يا يه موضوع درمورد سفر رو انتخاب کنیم و در موردش گپ بزنیم.

کیمیا: رادیو جولون قراره از واقعیت‌های سفر بگه؛ پوسته جذاب و رنگینش رو کنار بزنه و سفر رو اون جوری که واقعا هست نشون بده.

سالار: ما دوست داریم باهم این رادیو رو پیش ببریم، پس بیاین نظرات‌تون رو به ما بگین و تجربیات سفرهاتون و آداب و رسوم شهر و دیارتون رو تو قسمت پسوک با ما به اشتراک بذارید.

کیمیا: حالا، وقت جولون دادنه.

موسیقی

سالار: از همون اول قرار گذاشتیم که جولون یه منبعی باشه درباره تمام موضوعات سفر.حالا که سه تا برنامه درباره مقاصد داخلی و خارجی گفتیم، می‌خوایم بریم سراغ یه بعد دیگه از سفر.

یکی از این ابعاد که تو اپیزودهای قبل راجع بهش صحبت کردیم مقصد بود؛ منبعی برای اونایی که قصد سفر به اونجا رو دارند و یا دنبال مقاصد جدید هستند و میخوان با اونجا آشنا‌‌ بشن.اما تو این اپیزود قراره بریم سراغ یه مبحث دیگه، اینکه وقتی یک نفر تصمیم میگیره اصطلاحا بزنه به جاده چجوری باید مقصدش رو انتخاب کنه؟

موسیقی

 

مقصد سفر رو چطور انتخاب کنیم؟

کیمیا: میدونی سالار برای من این قسمت یه مقدار دلیه، واقعا میشینم فکر می‌کنم الان کجا داره منو می‌خونه، وقتی به هر کدوم از سفرهام فکر می‌کنم تقریبا همینجوری شکل گرفته، یه جوری اول مقصد رو انتخاب کردم و بعد فکر کردم به دردسرهاش و ویزا و هزینه‌ها.البته فکر نکنید هرجا دلم خواسته تونستم برم‌ها.

موسیقی

کیمیا: اما به نظرم بیایم یک کم منطقی تر باشیم و ببینیم به عنوان کسی که می‌خواد یک مقصد خارجی رو تجربه کنه چجوری میشه مقصد رو انتخاب کرد؟

سالار: خب پارامترهای مهمی این وسط دخیله، اما شاید مهمترین مسئله این باشه که چرا می‌خوایم بریم سفر؟ این سوالم جدیه‌ها.خیلی باید با خودمون فکرکنیم که چرا می‌خوایم بریم سفر؟ چرا باید از محیط امن و راحت خونه و شهرمون جدا بشیم و پا بذاریم به محیط جدید؟ این‌جاست که هزار جواب مختلف وجود داره: یکی میگه می‌خوام تجربه کنم، یکی می‌خواد مردم رو بشناسه، یکی می‌خواد آرامش بگیره و یکی دیگه می‌خواد عکس بگیره بذاره اینستاگرامش.

هیچکدوم از این هزاران دلیل به خودی خود، نه خوبه، نه بد.مهم‌ترین نکته اینه که حداقل خودمون بدونیم چرا می‌خوایم بریم سفر و با توجه به اون، مقصد رو انتخاب کنیم.‌

موسیقی

رویا (مهمان برنامه): سلام من رویا هستم وقتی اسم سفر میاد، من اول از همه به این فکرمی‌کنم که خب تایمم و پولم چقدره؟ این دو تا مقوله که واقعیت ماجراست به کنار هم‌زمان با اون من ذهنم شروع می‌کنه به فیلتر کردن، اول لیست آرزو هام رو نگاه میکنم که خب کدوم منطقه‌ها و جاذبه‌ها برای من اولویت بالاتری داره؟ بعد فیلتر می‌کنم به اینکه کدوم یکی از اون‌ها برای این فصل مناسب‌تر هست و بعد اینکه تکراری نیست، یعنی جای جدید برم و در نهایت مسئله ویزا و مسائل این چنینی کمتر اذیتم کنه.

موسیقی

حامد (مهمان برنامه): سلام من حامد هستم.من سفر می کنم که بیشتر فرهنگ‌ها رو ببینم.یعنی سفر می کنم که ببینم چه تفاوت‌هایی هست بین مردم‌هایی که تو اقلیم‌های مختلف زندگی می‌کنن و وقتی آثارشون رو می‌بینم، صنایع دستی‌شون رو می‌بینم و آثار باستانی مناطق مختلف رو می‌بینم حس می کنم که به یک درک بیشتر و بالاتری از واقعیت می‌رسم.

موسیقی

 

چه فاکتورهایی در انتخاب مقصد تاثیرگذاره؟

سالار: سر همین تفاوت‌هاست که یه مقصد برای یه نفر دلنشین میشه و برای یه نفر دیگه خسته‌کننده. تو تصور کن اهل طبیعت باشی و بری باکو! یا برعکس، عاشق موزه باشی و بری تو دل جنگل‌های شمال تایلند! خلاصه که علاقه‌تون و هدف‌تون رو بشناسین.باید درباره جاهای مختلف تحقیق کرد، تجربه سفر باقی آدم‌ها رو شنید و سنجید.من خودم یه راهی دارم؛ در تمام این سال‌ها گشتم و چند نفر رو که علایق‌شون و سلیقه‌شون توی سفر به من نزدیکه پیدا‌‌کردم و وقتی اون‌ها یه مقصد جدید میرن ازشون کامل درباره اونجا می‌پرسم و حدودی دستم میاد که حال و هواش چطوره.

موسیقی

مصطفی (مهمان برنامه): سلام من مصطفی هستم.مهم‌ترین آیتمی که قبل سفر‌ها برای انتخاب مقصد سفرم به آن توجه می‌کنم اینه که تو مقصدی که انتخاب می‌کنم چقدر می‌تونم با مردمش زندگی کنم یعنی که چقدر می‌تونم تو مراسم‌شون، آداب و رسوم‌شون، نحوه زندگی‌کردن‌شون درگیر بشم و بتونم حس کنم من هم جزوی از آدم‌های اون سرزمین هستم انتخاب و اولویت اول من اینه.

موسیقی

کیمیا: یه چیز دیگه که مقصد شما رو می‌تونه تعیین کنه آب و هواست.همونطور که قبلا هم گفتیم موقعی می‌شه از اون مقصد لذت وافر برد که توی زمان خوبش بریم.مثلا اگر شما تابستون برین کردستان چیزی از طبیعتش حس نمی‌کنید.اما کافیه اردیبهشت برین اونجا.

بسته به زمانی که می‌خواین سفر کنین می‌تونین مقصدها رو گلچین کنید.اگر دارین توی پاییز سفر می‌کنید خود به خود جاهایی مثل روسیه حذف می‌شن.پس به آب و هوا هم دقت کنید.

یه مطلب دیگه اینکه اگر اهل دیدن شهرهای بزرگ نیستید باور کنید می‌شه پایتخت یک کشور رو ندید و همچنان از اون کشور لذت برد.برای خود من کلی طول کشید تا بپذیرم که من آدم شهرهای بزرگ نیستم و اینجور شهرها یک جور وقت تلف کردنه برام.مثلا تو سفرم به سوییس از خیر دیدن ژنو و زوریخ گذشتم و بیشتر زمانم رو برای شهرهای کوچیک آلپی گذاشتم و به نظرم سوییس واقعی رو تجربه کردم.

موسیقی

 

به چه کشورهایی میشه بدون ویزا یا با ویزای بدو ورود سفر کرد؟

کیمیا: حالا که می‌دونیم با خودمون چند چندیم بریم سراغ اولین قدم.به‌نظرم یکی از مهم‌ترین مسائلی که دغدغه ما ایرانیاست داستان ویزاست.پس شاید اولین گزینه‌هایی که بتونیم بررسی کنیم کشور‌هایی باشند که نیازی به ویزا ندارند.برای این‌که راحت باشید لیست‌شون رو تو کانال رادیو جولون قرار می‌دیم.اما اگه بخوام چند تا مثال براتون بزنم کشورهای لبنان، مالزی، نپال و سریلانکا تو قاره آسیا و کشورهای گرجستان، صربستان، قبرس شمالی تو قاره اروپا از جمله کشورهایی هستن که برای ایرانی‌ها ویزای بدو ورود صادر می‌کنند.

سالار: یک‌سری کشورها هم هست که گرفتن ویزاشون خیلی راحته و خودتون را حت می‌تونید مراجعه کنید به سفارت و ویزا بگیرید، کشورهایی مثل هند، تایلند، چین و آذربایجان.اغلب‌شون مدارک خاص و عجیب غریبی نمی‌خوان و کافیه عکس، پاسپورت، رزرو هتل که بعدا بهتون می‌گیم چجوری باید انجامش بدید و البته اگر فرم خاصی اون سفارت می‌خواد رو تکمیل کنید.بد نیست این رو هم بگیم که یک‌سری از کشورها هم هستند که کلا به ما ویزا نمی‌دن یا خیلی خیلی سخت می‌دن.مثل مصر و اردن که خب جزو آرزوهای من اند ولی نمی‌شه ویزاشون رو گرفت یا کشوری مثل آرژانتین که در موارد بسیـــــار نادری ویزا میده.

کیمیا: یه چیزی که باید تاکید کنم اینه که از نظر قوانین هیچ کشوری، داشتن ویزای یه کشور الزاما تضمین کننده ورود شما به اونجا نیست.در نهایت تشخیص اینکه شما اجازه دارین وارد اون کشور بشین یا نه با مامور اداره مهاجرته.بارها اتفاق افتاده که افراد ویزا داشتن و کشورهایی مثل مکزیک یا کامبوج بهشون اجازه ورود ندادند و دیپورتشون کردند.

محمد (مهمان برنامه): سلام به همگی من محمد هستم و با بیتا همسرم برنامه داشتیم از مرز زمینی لائوس وارد کامبوج بشیم.راستش موقع برنامه‌ریزی در مورد مشکلات گرفتن ویزا و وارد شدن به این کشور شنیده بودیم.برای این تصمیم گرفتیم از قبل ویزامون رودر سفارت این کشور تو بانکوک تهیه کنیم در سفارت برنامه سفرمون رو با جزئیات کامل هم به افسر صدور ویزا گفتیم و ویزامون رو گرفتیم.چشم‌تون روز بد نبینه موقع ورود به محض این‌که تو مرز فهمیدن ما ایرانی هستیم برخورد خیلی بدی باهامون شد و مثل یک تروریست باهامون رفتار شد.بعد از دو ساعت علافی هم از ما ۲۰ دلار رشوه خواستن تا بذارن که وارد کامبوج بشیم.راستش ماجرا اینجا تموم نشد و موقع خروج درفرودگاه هم مشکلاتی داشتیم.

بیشتر بخوانید: سفر به منطقه ایندوچاینا

موسیقی

 

چطور ویزای شینگن بگیریم؟

کیمیا: و اما یکی از ویزاهای پردردسر و البته یکی از محبوب‌ترین ویزاها، ویزای شینگن هست. ویزای شنگن در واقع ویزاییه که به واسطه اون می‌تونید به 26 کشور اروپایی سفر کنید.لیست این کشورها رو هم می‌ذاریم تو کانال و حواس‌تون باشه که این ویزا برای خیلی از کشورهای اروپایی کاربرد نداره و برای این کشورها باید ویزای جداگانه داشته باشید مثل: انگلستان، کرواسی و بلغارستان.

 

ویزایی که به درد ما به عنوان مسافر می‌خوره ویزای تایپ C هست که ویزای کوتاه مدته و بسته به نوع اون می‌تونید یک، دو و یا چند بار وارد حوزه شنگن بشید.یه توضیح هم بدم که ویزای تایپ A ویزای ترانزیت فرودگاهیه؛ یعنی اگر از طریق فرودگاه کشورهای جزو حوزه شنگن بخواید وارد کشورهای خارج از حوزه شنگن بشید به این ویزا نیاز دارید و ویزای تایپ B ویزای ترانزیتیه که به واسطه اون تا پنج روز فرصت دارید که از طریق زمینی از حوزه شنگن خارج بشید.ویزای تایپ D هم ویزای طولانی مدته که برای دانشجوها، تجار و در واقع کسانی که مدت زمان مشخصی قرار هست در اون حوزه اقامت کنند صادر می‌شه.

سالار: یه راه دیگه‌ای که وجود داره اینه که کار رو بسپرید دست آژانس‌های مسافرتی تا یک وقت مهر ریجکت نخوره توی پاستون که بعدا دردسر میشه، البته که این راه بسیار پرهزینه تره.اما اگه می‌خواین خودتون اقدام کنید حواس‌تون باشه که چند ماه زودتر باید از سفارت وقت بگیرید.به دلیل اینکه مثلا اگر فروردین درخواست وقت سفارت بدید ممکنه شهریور نوبت‌تون بشه، همین اتفاق ممکنه برای تعطیلات ژانویه هم بی‌افته، پس سعی کنید زودتر دست به کار بشید.

کیمیا: قطعا نمی‌شه که یک نسخه کلی برای مدارک لازم اخذ ویزای توریستی از تمامی کشورهای عضو شینگن پیچید.اما به طور کلی مدارک لازم برای سفارت، علاوه بر مدارک شناسایی که بسته به سفارت ممکنه ازتون ترجمه شده یا همون به زبان فارسی قبول کنند، دعوت نامه هست. البته که بدون دعوت نامه هم میشه از بعضی کشورها ویزا گرفت اما داشتن دعوت‌نامه کارتون رو راحت‌تر می کنه پس اگر براتون سواله که از طریق کدوم کشور اقدام کنین، اول از همه بگرد تو دوست و فامیل و آشنا ببین از کدوم کشور میتونی دعوت نامه داشته باشی.مدارک دیگه ای که بسته به نوع سفارت ازتون می‌خوان پرینت حساب، گواهی اشتغال به کار یا تحصیل و سند ملکیه و بیمه مسافرتی.خلاصه که داستان اینه که شما باید هرجوری می‌تونید ثابت کنید که اون‌قدری تعلق و وابستگی مالی و غیرمالی به ایران دارید که حتما برمی‌گردید ایران.البته رزرو بلیت هواپیما و هتل هم جزو مدارکیه که باید همراه داشته باشید که تو اپیزودهای بعدی در مورد نحوه رزرو براتون می‌گیم.وقتی برای بار اول دارین درخواست شینگن می‌کنید معمولا به اندازه زمان مابین پرواز رفت و برگشت‌تون بهتون ویزا میدن.البته این دلیل نمی‌شه که بازه پروازتون رو خیلی زیاد بگیرید‌ها.

سالار: همه مدارک رو سر روز و ساعتی که بهتون گفتند بردارید ببرید سفارت.فقط حواس‌تون باشه که کارمندای سفارت معمولا آدم‌های ریزبینی هستند و انقدر هر روز آدم‌های جورواجور می‌بینند که یه پا روانشناس شدند، پس باهاشون صادقانه صحبت کنید و سعی نکنید گول‌شون بزنید که معمولا تاثیر منفی داره.یادتون باشه که اون آدمی که دارین باهاش صحبت می‌کنید باید بهتون اطمینان کنه تا به شما ویزا بدن.

کیمیا: یه مطلب کلی در مورد هر ویزایی که می‌خواین اقدام کنید اینه که معتبرترین جا برای پیدا کردن اطلاعات ویزای هر کشوری وب‌سایت همون کشوره.پس تنبلی رو بزارید کنار و بدون توجه به شایعات و وبسایت‌های غیرمعتبر مستقیم برید سراغ وب‌سایت سفارت.

موسیقی

کیمیا: اما یک توضیحی هم بهتون بدم در مورد VFS Global

یک شرکتیه که تو کشورهای مختلف بعضی از کارهای مربوط به سفارت‌خونه‌ها مثل جمع‌آوری مدارک مربوط به ویزا یا پاسپورت رو انجام می‌دن.این شرکت تو سال 2001 فعالیتش رو توی هند شروع کرد و تا الان تو 129 تا کشور، 2500 مرکز کنسولگری داره.

فعالیت این شرکت تو ایران از سال 94 با همکاری کشور انگلستان شروع شد و سفارت‌خونه‌های دیگه ای هم مثل فرانسه، هلند، نروژ و اتریش خدمات پذیرش ویزاشون رو به این شرکت واگذار کردند.در واقع تئوریش اینه که شما برای گرفتن ویزا به جای این‌که برید پشت درسفارت و تو صف بلند بالای سفارت قرار بگیرید، می‌تونید مثل یک کار اداری مدارک‌تون رو ببرید به این شرکت تحویل بدید.

موسیقی

سالار: با وجود تمام این تمهیدات هنوز هم یکی از مهم‌ترین مشکلات گرفتن وقت سفارته. متاسفانه این روزها دلال‌هایی وجود دارند که با استفاده از روابطی که با داخل سفارت‌ها دارند وقت‌ها رو به صورت عمده می‌گیرند و بعد اون‌ها رو با قیمتی گزاف به مسافرها می‌فروشند.در کنار این، رفتار غیرمنطقی خیلی از سفارت‌ها در رد کردن درخواست ویزای افرادی که مدارک کاملی دارند هم از مشکلات دیگه روند ویزا محسوب میشه.

مهزاد الیاسی در اعتراض به این اتفاقات و برخوردها کمپین “حق سفر داریم” رو به راه انداخت. کمپینی که توی اون از افراد مختلف دعوت کرد تا تجربیات بدشون رو در این باره توی سایت visastory.ir به اشتراک بگذارند. حرکتی که بسیار مورد استقبال قرار گرفت و حتی وزارت امور خارجه رو وادار کرد که در یک بیانیه رسمی فروش وقت سفارت رو غیر قانونی اعلام کنه و به دلال‌ها هشدار بده که دست از این کار بردارند؛ بیانیه ای که البته هنوز هیچ جنبه اجرایی نگرفته و منجر به برخورد با این افراد نشده.

موسیقی

 

مهزاد الیاسی و کمپین حق سفر داریم

کیمیا: مهزاد اصلا چی شد که این کمپین رو راه انداختی؟

مهزاد (مهمان برنامه): ببین من توی سفرها می‌دیدم که یکی از تفاوت‌هایی که من با دوستام که از کشورهای مختلف هستند مثل: آلمان، فرانسه، استرالیا دارم و اون‌ها سفر می‌کنن اینه‌که ویزا بار روانی زیادی روی ذهن من داره و اونا اینو ندارن و دیدم که این دیدی که ما نسبت به ویزا داریم که حالا تو این ۳۰ سال اخیر خیلی ایجاد شده و رشد کرده و مزمن سر جای خودش مونده اینه‌که ما نگاه خودمون به موضوع ویزا اینطوریه ‌که ما دائم فکر می‌کنیم آیا به من ویزا می‌دن یا نه؟ آیا من می‌تونم کشور دیگه سفر کنم یا نه؟ و همین باعث شده نگاه ما به سفر مخصوصا سفر به اروپا یک نگاه لوکس باشه و این نگاه لوکس فکر می‌کنم سرمنشاء خیلی از مشکلاتی هست که در رابطه با موضوع سفر به اروپا و ویزای اروپا و کشورهایی مثل: کانادا، آمریکا و استرالیا شده.

سالار: خب مهزاد به نظرت نمی‌تونیم یک بخشی از حق رو به سفارت‌ها بدیم که آدم‌هایی که میرن اونجا ممکنه بمونن و تبدیل به مهاجر بشن؟

مهزاد (مهمان برنامه): من این رو می فهمم که این یکی از چیزهایی است که سفارت ها ممکنه باهاش زیاد برخورد کرده باشن و مشکلی را ایجاد کرده باشه که در نهایت بخوان از اون جلوگیری کنن اما باید دیدگاه‌مون رو یه ذره گسترده‌تر کنیم. مثلا یکی از سوال هایی که پیش میاد اینه که اصولا آمار مهاجرت‌های ایرانی ها به کشورهای اروپایی چقدره؟ نسبت به مهاجرت‌هایی که در تمام دنیا اتفاق می‌افته و پناهندگی‌هایی که از کشورهای آفریقایی یا کشورهایی که درگیر جنگ و مشکلات مختلف هستن آمار پناهنده‌ها رو به طور کلی بالا برده اصولا تعداد آدم‌هایی که از ایران به این شکل رفتن و موندن واقعیتش اینه‌ که در آمار اونقدر زیاد و گسترده نیست که ما خودمون راجبش فکر می‌کنیم.

البته شما می‌دونید که ویزا در قوانین حقوقی بین المللی یک لطف هست و سفارت‌ها بعد از این‌که مدارک معینی رو مشخص می‌کنن که شما باید ارائه بدین این کاملا در چارچوب قانونی و عملکرد درستی هست و باید به ‌همین شکل پیش بره اما اتفاقی که می‌افته اینه که خیلی وقت‌ها، وقتی‌که حتی مدارک هم کامل و آماده است اما خیلی باهاش سلیقه‌ای برخورد میشه این اتفاقیه که من فکر می‌کنم نادرسته. شما وقتی سفارتی مشخص می‌کنه که مدارکی رو لازم داره برای این‌که ویزا صادر کنه باید بر اون اساس حرکت کنه و اگر سلیقه‌ای با اون برخورد کنه یه چیزی هست که بر اساس قوانین بین‌الملل نباید اتفاق بیفته.

کیمیا: این نبایدی که میگی اهرم اجراییش چیه؟ این باید و نبایدی که میگی چه کاری می‌تونیم براش بکنیم؟

مهزاد (مهمان برنامه): ببین اهرم اجرایی در حقیقت نداره. شما همان‌طور که می‌دونی ترامپ ناگهان رئیس جمهور شد و گفت به بعضی کشورها ویزا نمی‌دم یعنی هیچ اهرم اجرایی وجود ندارد و این درحقیقت یک لطفه اما از اون طرف در تمام این کشورها شما وقتی که مدارکتون کامل باشه و یکی از چیزهایی که در قوانین اون کشورها تاکید می شه اینه‌که از لحاظ حقوق بشر شما اجازه داشته باشین که وارد اون کشور بشین در صورتی‌که زمینه حقوق بشر داشته باشه تقاضای ویزای شما یا مدارکتون کامل باشه یا اصولا اصلا اعتراض داشته باشین به این‌که چرا من نباید بتونم به کشور دیگه‌ای سفر کنم چون ما فکرمی‌کنم طبق قانون ۱۳ حقوق جهانی بشرانسان‌ها حق دارن که بتونن درتمام کره زمین حرکت کنن که به این freedom of movement میگن و براساس این قانون قاعدتا شما وقتی که مدارکتون کامله باید به شما ویزا داده بشه.

کیمیا: خب مهزاد ما می‌دونیم که به تو ویزای انگلیس ندادند و تو درقبال این ویزایی که نگرفتی چه اعتراضی کردی؟

مهزاد (مهمان برنامه): من رفتم یک قانونی رو پیدا کردم که بر اساس اون نماینده مجلس انگلیس می‌تونه اعتراض کنه یا توضیح بخواد از وزارت کشور انگلیس که مسئول صادر‌کردن ویزا‌هاست. خب من از این قانون استفاده کردم. خیلی هم حالت تشریفاتی داره و در نهایت شاید اصلا قرار نبود به نتیجه برسم به این معنی که به من ویزا بدن. من فکر می‌کنم که این حداقل کاریه که می‌شه کرد به‌خاطر این‌که وقتی حجم اعتراض به این شکل از لحاظ قانونی و در روند قانونی طی بشه این بروکراسی که اتفاق می‌افته شاید بتونه که در حقیقت این رو دراولویت‌های بعدی این کشورها قرار بده که این چیزیه که باید بتونن سازماندهیش کنن.

موسیقی

کیمیا: خب به هر جهت با توجه به شرایط الان تو پیشنهادت اینه‌که برای گرفت ویزا چه کار کنیم؟

مهزاد (مهمان برنامه): ببین کیمیا من همیشه اینجور مواقع میگم که خب از این طرف هم یه اتفاقاتی افتاده که در نهایت سفارت‌ها به اصطلاح دیگه مارگزیده شدن و یکی از این اتفاق‌ها همین ذهنیت اشتباهیه که ما راجب ویزا داریم که فکر می‌کنیم باید مدرک خاصی بیاریم که بهمون ویزا بدن. مثلا ممکنه که واقعاً در شرکتی کار نکرده باشیم یا نکنیم و فکرکنیم باید حتماً بیمه داشته باشیم یا یه عالمه چیزهایی که بیشتر به نظر میاد ذهنیت ما هست تا این‌که واقعیت باشن. من فکرمی‌کنم برخورد صادقانه ما هم تاثیر داره به این طریق که اگرمدرکی رو نداریم، نداریم یعنی ما اگر واقعا قصدمون سفر کردن هست خب از چی می‌ترسیم؟ برای چی باید به خاطرش یه چیز دیگه‌ای رو عنوان کنیم که واقعا اون رو نداریم یا مال ما نیست؟ من فکر می‌کنم که ما از این طرف در حقیقت این نگاهی که نسبت به ویزا داریم رو تصحیح کنیم و مدارکی که راجب خودمون ارائه می‌دیم یا تعریفی که از خودمون ارائه می‌دیم در صادقانه‌ترین شکل ممکنش باشه تا بتونیم درنهایت بدون دردسر ویزا بگیریم.

سالار: یه چیز بامزه ای که وجود داره اینه که تقریبا هرکسی که اقدام می‌کنه واسه ویزای شینگن یا مدیرعامله یا عضو هیئت مدیره !

مهزاد (مهمان برنامه): دقیقا آدم خودش رو می‌ذاره جای افسرهای صدور ویزا تو سفارت همه مدیرعاملن، همه بیمه دارن، همه از چند جا recommendation دارن. شما وقتی خودت رو جای اون افسر بذاری با خودت میگی چرا همه عین همن!؟

موسیقی

سالار: حالا فرض می کنیم که ما صادق بودیم اما خب هنوز یک‌سری مشکلات وجود دارد تا رسیدن به سفارت اون هم گرفتن وقت سفارته الان می‌دونیم که گرفتن این یه کار بسیار سخته به این خاطر که این وقت‌ها رو یک‌سری از آژانس ها هستن که به صورت کلی می‌گیرن و شما حتما باید به این آژانس‌ها رجوع کنین تا وقت سفارت داشته ‌باشین. یه چیز بامزه‌ای دیگه‌ای که وجود داره اینه که رئیس صنف آژانس‌ها گفته که به هر حال این هم یکی از خدمات گردشگری هست که آژانس ها به عنوان کسی که در قانون ذکر شده، به عنوان آژانس بند ب می‌تونن این وقت‌ها رو بگیرن و به عنوان خدمات گردشگری ارائه بکنن تو نظرت در مورد این قضیه چیه؟

مهزاد (مهمان برنامه): ببین سالار من میگم که باید فرصت و دسترسی برای همه آدم‌ها به وقت ویزا یکسان باشه؛ به این معنی که اگر من می‌خوام برم وقت ویزا بگیرم باید بتونم، آژانس هم اگر بخواد وقت ویزا بگیره که بتونه روش خدمات اضافه بده به مشتریان خودش باید بتونه. این فرصت باید برابر باشه. از اون طرف ممکنه آژانسی که این وقتی رو که به شکل برابر به همه داده شده رو داشته باشه، بیاد برای پر کردن فرم‌ها، گرفتن وقت و هرچیز دیگه‌ای این رو به شکل خدمات اضافه به مشتریان خودش بده تا اون مرحله باید فرصتی که در اختیار همه وجود داره یکسان باشه.

کیمیا: به نظرت این vfs  پروسه گرفتن وقت سفارت رو راحت تر نکرده؟

مهزاد (مهمان برنامه): ببین از یه لحاظی آره یعنی همه چیز چارچوب پیدا کرده و دیگه مثل قبل نیست که حتی آدم‌ها برای نشستن مشکل داشتن که بیان توی سفارت ولی یه مسئله‌ایی در موردvfs  و اصلا تمام کارگزار‌هایی که به این شکل فقط مدارک رو می‌گیرن و بعدا به سفارت تحویل می‌دن، اینه که برخورد انسانی بین اون کسی که ویزا رو صادر میکنه یا اصلاً هر شخصی که به عنوان نماینده سفارت هست و اون شخصی که ویزا رو درخواست می‌کنه از بین میره و یک جورایی شبیه اینه ‌که دو تا ماشین با هم ارتباط دارند از یک طرف فرمی هست که توش تیک می‌خوره و از این طرف هم خیلی وقت‌ها شما  vfsکه می‌رین اون‌ها میگن که ما اصلا نمی‌دونیم شما چه مدارکی لازم دارین. ما فقط کارمون اینه‌که مدرک بگیریم درنهایت آدم‌ها سرگردان میشن و نمی‌دونن که چه مدارکی لازمه؟ چه مدارکی لازم نیست؟

کیمیا: خب جدا از بحثی که آدم ها نمی‌دونن چه مدارکی لازمه؟ اگر مدارکشون تکمیل باشه به نظر تو این کار باعث نمی‌شه که نظرهای شخصی و سلیقه ای از بین بره؟ دیدی خیلی از اوقات می‌شنویم که اون آدمی که با من مصاحبه کرد اصلا آدم درستی نبود و با من لج افتاد وحالا خیلی از این‌ها. فکر نمی‌کنی که این‌کار وقتی اون آدم حذف می‌شه اون نظر‌ها هم حذف میشه؟

مهزاد (مهمان برنامه): شایدیه ذره برای عملکرد vfs باید زمان بیشتری بگذره، نمی‌شه با این قطعیت گفت ولی من خودم دیدگاهم اینه که با این روند ماشینی و مثل رباتی که همه تبدیل به فرمی می‌شن که توش فقط قراره تیک بخورن؛ این باعث میشه که دیگه فقط یک‌سری آدم‌های خاص بتونن ویزا داشته باشن و هرچقدر که شما ثروتمند‌تر باشین، هرچقدر که املاک بیشتری داشته باشین یا دارایی بیشتری داشته باشین امکان بیشتری دارین که توی اون فرم خودتون رو متمایز کنین. این وسط ممکنه برای بک‌پکر‌ها، آدم هایی که حرفه‌ای سفر می کنن ولی خوب مدارکی رو به این شکل ندارن که ارائه بدن در مقایسه با مدارک دیگه شما حرفی برای گفتن ندارین و این ممکنه که احتمال این‌که مدارک در مقایسه با هم بررسی بشن رو بالاتر می‌بره.

کیمیا: ببین من البته یه جور دیگه هم به قضیه نگاه می‌کنم این که vfs  داره توی خیلی از کشورهای دیگه جواب خودش رو پس میده و درست کار می‌کنه ولی وقتی میاد توی ایران ما بحث اینه که ما همیشه باید حداکثر مدارک رو ارائه بدیم. یعنی باز اگر اون سیستم درست بود که با حداقل مدارک همه اجازه داشتن که ویزا بگیرن این مشکل نبود یعنی مشکل vfsنیست، مشکل اینه که تو ایران داره بد اجرایی میشه، شاید بحث سهمیه‌های ویزاییه که ما داریم مثلا: این‌که وقتی تعداد محدودی سهمیه داریم باعث میشه که دقیقا همون چیزی که تو داری میگی.انگار از سر لیست شروع می‌کنن و کسی‌که ثروت و مدارک بیشتری داره ویزاها رو می‌گیره و تموم میشه.

مهزاد (مهمان برنامه): دقیقا حرفی که می‌زنی درسته و من فکرمی‌کنم که برآیند عمومی ما باید این باشه که خواستی که از وزارت امور خارجه خودمون داریم اینه که این رو به عنوان موضوعی که اولویت داره بررسی بکنه و سعی کنه راجبش چانه زنی کنه.

سالار: دقیقا من فکرمی‌کنم یه بخشیش وظیفه ماست که ما درخواست داشته باشیم از وزارت امور خارجه و اون بتونه این چانه‌زنی‌ها رو انجام بده.

حالا مهزاد فکرمی‌کنی این کمپینی که راه انداختی واسه ویزای بعدیت به اروپا مشکل‌ساز بشه؟

مهزاد (مهمان برنامه): این یکی از چیزهاییه که همیشه به من میگن که حالا ممکنه انگلیس باهات بد بشه و دیگه ویزا نمی‌گیری. من فکر می‌کنم این هم جزو چیزهاییه که ما ذهنیت داریم مثلا این‌که دستگاه سیاسی کشوری خودش رو درگیر یک آدمی بکنه که اعتراض کرده و دیگه بهش ویزا نده فکر می‌کنم که این فقط یه ذهنیته

کیمیا: اصلا کلا از این شایعه‌ها ما زیاد داریم. مثلا من که رفته بودم لبنان، همه به من می‌گفتن چون رفتی لبنان دیگه ویزای ‌اروپا نمی‌تونی بگیری اصلا این چه ربطی به اون داره آخه؟

موسیقی

 

پیاده‌سازی متن: نرگس غفوریان