اپیزود هجده - راه‌کارهای سفر کم‌هزینه و اصولی (اقامت)

تو این اپیزود از اقامت ارزان و اصولی در سفر میگیم. از اقامت در هتل و هاستل تا استفاده از اپلیکیشنهایی مثل کوچ‌سرفینگ.

متن اپیزود

اپیزود هجده – راه‌کارهای سفر کم‌هزینه و اصولی (اقامت)

 

کیمیا: سلام

سالار: اینجا یک رادیو واسه جولون دادنه.

موسیقی

کیمیا: اگه دو اپیزود قبل رو گوش داده باشید می‌دونید که قراربود چند اپیزودی از راه‌کار‌های ارزون و البته از اون مهم‌تر، اصولی سفر‌کردن بگیم. تو اپیزود‌های قبل از هزینه‌های پرواز و خورد و خوراک گفتیم، دیگه نوبت هزینه‌ی اقامته.

موسیقی

سالار: یک یادآوریم بکنم که تو این سری راه‌کار‌های ارزون سفر‌کردن، بیشتر، تمرکزمون روی سفر خارجیه. البته که یک سری از توصیه‌ها عمومیه و تفاوتی نداره که سفر، داخلی باشه یا خارجی.

یک چیز دیگه هم این که هدف ما از گفتن این نکات و ارزون سفر‌کردن الزاما به معنای کم پول خرج‌کردن نیست. بیشتر داریم روی اصولی سفر‌کردن و مدیریت هزینه‌ها بحث می‌کنیم. برای مثال، ما توی ادامه اپیزود داریم در مورد هتل هم صحبت می‌کنیم ولی خب داریم در مورد أنواع حالت‌هاش صحبت می‌کنیم که شما بتونید بهترین خدمات رو با کمترین هزینه توی یک هتل دریافت بکنید.

موسیقی

 

نوع اقامت‌تون رو همون اول سفر انتخاب کنید.

کیمیا: تو بحث اقامت مهم ترین مسأله اینه که وقتی تصمیم به سفر می‌گیرید با خودتون و همسفر‌هاتون روراست باشید. تکلیف خودتون رو روشن کنید که می‌خواید برید هتل پنج ستاره، یا مثلا یک هتل سه ستاره تمیز هم شما رو راضی نگه می‌داره یا اصلا ازونایی هستید که فقط دنبال یک سقف می‌گردید. بعدش بشینید با همسفرهاتون خیلی جدی در مورد این قضیه صحبت کنید و سنگ‌هاتون رو وا بکنید. بحث محل خواب و حموم و سرویس بهداشتی اصلا شوخی بردار نیست، منظورم اینه که اگه مثلا خودتون یا یکی از همسفرهاتون استاندارد خاصی برای محل اقامت دارید، نمی‌تونین تو یک سفر یهو کن فیکون بشید. مثلا راضی بشید به خاطر قیمت پایین‌تر تو یک اتاق 12 تخته‌ نه چندان تمیز بمونید.

سالار: همیشه به این نکته دقت کنید که اقامت به طور معمول، جاییه که شما بعد از یک روز طولانی و سخت قراره توش به آرامش برسید و تجدید قوا بکنید. اصن دلیل اینکه همه‌ شب‌های سفر رو توی چادر نمی‌خوابیم هم همینه. آدم بعد از یک روز سخت نیاز داره یه دوشی بگیره، یه جای تمیز ولو بشه و به روزی که گذشته فکر کنه و برای روز‌های بعدش برنامه ریزی کنه.

خیلی طبیعیه که توی یک سفر چند روزه، چند شب رو اقامت ایده آلی نداشته باشیم، توی یک هاستل ارزون‌قیمت بمونیم یا توی اتوبوس و قطار و فرودگاه بمونیم و … اما مطمئن باشید که این سیستمی نیست که بتونید طولانی ادامه‌اش بدید.

کیمیا: درهرصورت، تکلیف این داستان رو که معلوم کردید باید برید سراغ برنامه‌ریزی برای اقامتتون. توی این اپیزود می‌خوایم انواع مختلف اقامت توی سفرها به خصوص سفرهای خارجی رو مرور کنیم. پس بیاین سریع بریم سراغ اولین مدل اقامت یعنی اقامتگاه‌های رسمی مثل هتل و هاستل.

موسیقی

 

در سفرهای خارجی چطور اقامت‌گاه مورد نظرمون رو پیدا کنیم؟

سالار: دم دستی‌ترین روش برای این کار اینه که مثل قدیمی‌تر‌ها بریم سراغ یک آژانس و ازش بخوایم که برامون هتل رزرو کنه. اما خب از ما انسان‌های قرن بیست و یکم انتظار میره که بریم سراغ روش‌های جدید‌تر. اولین گزینه‌ای که به ذهن می‌رسه رزرو محل اقامت از طریق سایت‌های مختلفه که یکی از شناخته شده‌ترین‌هاش سایت بوکینگه. ما سایت بوکینگ رو مرور می‌کنیم چون جزو قوی‌ترین‌هاشونه. اما همیشه دقت داشته باشین که ده‌ها سایت خفن و قدرتمند دیگه هم هست که از چک‌کردنشون ضرر نخواهید کرد. خوبی بوکینگ اینه که اگر کار‌کردن باهاش رو یاد بگیرید توی بقیه سایت‌ها هم راحتید.

کیمیا: من مجددا توضیح بدم که مثل داستان پرواز و خیلی داستان‌های دیگه ما برای اقامت هم مشکل کردیت کارت داریم که خوب چاره‌ای نداریم که یه جوری باهاش کنار بیایم دیگه. یکی از راهکارها اینه که از شرکت‌هایی که صدور کارت اینترنتی دارند و یا امکان خرید اینترنتی دارند کمک بگیریم. یک راهکار دیگه هم اینه که اگر آدمی رو خارج از ایران دارید که بهتون اعتماد داره، ازش بخواین که شماره کارت، CVV2 و تاریخ انقضا کارتش رو بهتون بده. چون رمز دوم رو لازم نیست ازشون بگیرید شاید دوستان یا آشنایان‌تون با خیال راحت‌تری اطلاعات رو بهتون بدن.

برای رزرو تو بوکینگ نیازه که یک شماره کردیت کارت وارد کنید اما خیالتون راحت باشه که اگه رزرو بدون پرداخت انجام بدید از حسابتون مبلغی کسر نمیشه و راستش اینجوریه که به دلیل نوسانات احتمالی ارز و مشکلات تبدیل پول، تقریبا تمام اقامتگاه‌های دنیا بلافاصله بهتون پیام میدند که ما کارت رو فقط برای اطمینان گرفتیم و شما باید پول رو به صورت نقدی و به واحد پول محلی پرداخت کنید.

راهکار دیگه هم اینه که توی سفرهایی که تو اینده نزدیک اتفاق می‌افته خرید قطعی نداشته باشیم و محل اقامت رو فقط رزرو کنیم. البته که این داستان تبعات خودشو داره اما باز بهتر از هیچیه دیگه.

سالار: راستش دوتا راهکار دیگه هم هست. یکی اینکه وقتی مقصدتون رو سرچ کردید و لیست اقامتگاه‌ها اومد که جلوتر براتون دقیق توضیح میدیم، بگردید و اقامتگاه‌هایی رو پیدا کنید که با رنگ سبز نوشته : reservation possible without credit card  یعنی اینکه شما می‌تونید بدون کردیت کارت هم رزرو بکنید اونجا رو. اینجوری طبیعتا انتخاب‌هاتون کمتر میشه ولی خب گاهی چاره‌ای نیست.

یک راهکار دیگه هم هست که خیلی با خودم کلنجار رفتم که بگمش یا نه و اون اینه که برید توی سایت‌های کردیت کارد جنریتور و یک کارت فیک رو بردارید و اطلاعاتش رو وارد کنید. البته که ریسک این وجود داره که بوکینگ اطلاعات شما رو مطابقت بده و بهتون وارنینگ بده و بعد کنسل کنه رزروتون رو و خلاصه که من فقط اینو گفتم که اینجا باشه، پس فردا نیاین بگین نمی‌دونم رزروهام کنسل شد و تقصیر توئه و از این حرفا.

موسیقی

 

آموزش رزرو اقامت از سایت بوکینگ Booking.com

سالار: خوب بریم سراغ سایت بوکینگ. وارد وبسایت که می‌شید اولین قدم اینه که یک اکانت برای خودتون بسازید. چون یه تخفیف‌ها و آفرهای خاصی هست که به غیر اعضا نشون نمی‌ده و خب شما امکان بررسی رزروهاتون و کلی امکانات دیگه به دست میارید. توی صفحه اول شما باید شهر مقصد مورد نظرتون رو وارد کنید. بعد تاریخ ورود و خروجتون رو. این از اون جاهاییه که یکم توضیح می‌خواد و شما اگر حرفه‌ای‌تر هستید می‌تونید چند ثانیه بزنید برید جلو.

خیلی باید به تاریخ ورود و خروجتون به اقامتگاه‌ها دقت کنید. چون هتل‌ها با این قضیه شوخی ندارند. به طور معمول روزی که شما به عنوان روز ورودتون انتخاب می‌کنید روزیه که از ساعت 14 شروع میشه و تا ساعت 12 روز بعد که ساعت تخلیه اتاقه، ادامه داره. یعنی شما اگر گفتید پنجشنبه میاید و صبح پنجشنبه به هتل رسیدید به طور معمول اتاق رو دریافت نخواهید کرد. و حتی اگر ساعت 4 صبح هم برسید باز باید ساعت 12 اتاق رو تخلیه بکنید. برای تاریخ خروج هم این قضیه صادقه. تاریخ خروجتون روزیه که تا قبل از ساعت 12 اتاق رو ترک می‌کنید. یک سری استثنا این وسط وجود داره که به انعطاف پذیری هتل و واقعا لطفش بستگی داره و جلوتر درباره اش حرف می‌زنیم.

بعد از اینکه تاریخ رو انتخاب کردید، تعداد نفراتتون رو می‌گید و بعد تعداد اتاق موردنظرتون. مثلا اگر با رییستون سفر می‌کنید، بوکینگ بدبخت باید بدونه که شما دو نفرید اما ایشالا دوتا اتاق جدا می‌خواید یا اینکه شاید حتی 5 نفر دوستید و می‌خواید دور هم باشید و یک اتاق 5 نفره می‌خواید. در هر حال تعداد اتاق موردنظرتون رو هم مشخص می‌کنید.

بعد از اینکه دکمه سرچ رو زدید این وبسایت کلی انتخاب در اختیارتون می‌گذاره. برای اینکه گیج نشید برید سراغ قسمت سمت چپ این وبسایت که کلی آپشن برای فیلتر‌کردن دارید، از قیمت و ریت هتل تا وعده‌های غذایی و نوع هتل. اما مهمترین فیلترش قسمت free cancelation هست. پیشنهاد می‌کنم هتل‌هایی رو رزرو کنید که prepayment یا همون پیش پرداخت نخواد.

 

چطور بهترین محل اقامت در یک شهر رو پیدا کنیم؟

یک توصیه دیگه اینکه قبل از رزرو هر اقامتگاهی برید توی اینترنت سرچ کنید یا از دوستاتون بپرسید یا توی کتاب‌ها بگردید و دربیارید که بهترین منطقه برای اقامت توی اون شهر کجاست. بعد می‌تونید فیلتر کنید که اقامتگاه‌های اون منطقه رو بهتون نشون بده. جای اقامت خیلی نکته مهمیه. یک مثال بارزش استانبوله. اگر محله‌ها رو درنیارید ممکنه یهو یک اقامتگاه توی منطقه آسیایی رزرو کنید یا مثلا ممکنه توی آکسارای هتل ارزون گیرتون بیاد اما خب اصلا محله خوبی نیست. هر ریویویی رو درباره بانکوک بخونید میگه قلب شهر خیابان خواسانه هرچند که من کاملا مخالفم با این. اما اگر کمی با دقت‌تر بخونید متوجه میشید که گرفتن اقامت توی اون خیابون دیوونگی محضه چون تا صبح همه ی بار‌ها مشغول فعالیت و سر و صدان و شما خواب ندارید. پس باید به اونجا نزدیک باشید اما نه خیلی نزدیک.

 

سیستم امتیازدهی یا Rate اقامت‌گاه‌ها

یک ویژگی خیلی خوبی که سایت‌های معتبری مثل بوکینگ دارند سیستم امتیاز دهیه. سیستمی که متاسفانه جاش توی سایت‌های مشابه ایرانی هم خالیه. مهم‌ترین دارایی یک اقامتگاه ریتش روی سایت بوکینگ یا سایت‌های مشابهه ، همون امتیازش. تمام مسافرهای دنیا، اولین گزینه‌ای رو که نگاه می‌کنند ریت اقامتگاه توی سایته. خیلی‌ها مثل من اصلا اقامتگاه‌های با ریت پایین‌تر رو فیلتر می‌کنند. پس اقامتگاه‌های درست و حسابی تمام تلاششون رو می‌کنند که ریت‌شون بالا بمونه. پس شما هم برید سراغ اونایی که ریت بالاتری نسبت به بقیه دارند.

کیمیا: این داستان ریت انقدر مهمه که حالا من یک خاطره بگم. توی کاپادوکیا، از این هتل‌های سنگین ما بودیم که مدیر داخلی هتل به ما گفتش که در واقع بخش اعظم حقوقش رو، بخش زیادی از حقوقش رو برمبنای ریتی که توی بوکینگ دریافت می‌کنند، می‌گیره و از ما خواهش کرد که اگر راضی بودیم یا هر نظری داریم حتما بریم براش ریویو بنویسیم و این ریویو و این امتیازی که بهش می‌دیم باعث می‌شه که اون آدم حقوق بیشتری بگیره و جالب بود که تاکید می‌کرد ترجیحا توی هتل این کار رو نکنیم که با آی پی هتل نباشه چون حتی اون رو هم می تونند تریس کنند که چند تا آدم اون لحظه تو رودربایستی ممکنه این کار رو کرده باشند یا هر چیزی حالا نمی‌دونم داره یک نسبتی میده، ضریبی میده اگر با آی پی هتل باشه و می‌خوام بگم که چه قدر این نظرات ما مهمه و کلا این فرهنگ نظر دادن خیلی مهمه که جا بیافته حالا چه نظر خوب چه نظر بد. همونجور که ما خودمون هرجایی می‌خوایم بریم می‌ریم استفاده می‌کنیم از این نظرات، خیلی خوبه که یادمون باشه که برای بقیه هم این کار رو انجام بدیم و بنویسیم براشون.

 

تا می‌تونید نظرات کاربران دیگه رو بخونید

سالار: کاملا باهات موافقم چون واقعا یکی از مهم‌ترین کارهایی که شما به عنوان یک کسی که می‌خواد برید یک جا اقامت کنید باید بکنید اینه که برید و10-12تا کامنت آخر اون اقامتگاه رو بخونید. یک کسی مثل من، حتی خیلی بیشتر می‌خونم چون ممکنه اقامتگاهی همیشه خوب بوده و ریت بالایی هم داره ولی توی یکی دو ماه اخیر بد شده و هنوز ریتش اونقدرنیومده پایین. درنتیجه کامنت‌ها رو به صورت کلی بخونید و فقط به یک یا دوتا اکتفا نکنید. هرچی تعداد کامنت‌های یک اقامتگاه بیشتر باشه درصد خطای امتیازش میاد پایین‌تر.

کیمیا: ببین این که گفتی همه ی کامنت‌ها رو بخونیم، یاد خاطره یک دوست اینستاگرامی افتادم که چند روز پیش دیدم توی پیجش. این دوستمون تو جزایر قناری یک  هتل خیلی ارزون پیدا کرده و خوشحال هم بوده که ایول تونستم آخرین اتاق رو بگیرم و بعد آخرین لحظات مردد شده و رفته ریویوها رو خونده و متوجه شده که هاستل برای افراد همجنسگراست و نکته جالبش این بوده که اصلا تو توضیحات هاستل این قضیه قید نشده بوده و فقط از ریویوها می‌شد فهمید این داستان رو.

سالار: مهم‌ترین فرقی که سایت‌های معتبر درمورد امتیازدهی دارند اینه که شما فقط زمانی می‌تونید ریویو بنویسید و امتیاز بدید که از طریق اون سایت اونجا رو رزرو کرده باشید و توش اقامت داشته باشید. پس هرکسی نمی‌تونه از رفقاش بخواد بیان ریویو فیک بنویسند. سیستم نمره دهی بوکینگ خیلی دقیق و معتبره و بهترین راهنمای شما برای انتخاب اقامتگاهه و همونطور که کیمیا گفت من از شما هم خواهش می‌کنم که اگر جایی اقامت کردید حتما حتما ریویو بنویسید و نکات مثبت و منفی‌اش رو خیلی صادقانه ذکر بکنید.

کیمیا: یک مسأله‌ ای که وجود داره اینکه وقتی اسم سفر به هتل پیش میاد همه‌مون فکر میکنیم که دیگه هتل‌رفتن  که نکته خاصی نداره مثلا همه ی سؤال‌هایی که از من پرسیده می‌شه، من و امثال من حالا پرسیده می‌شه اینه که مثلا چه جوری برم هاستل؟ چه جوری کوچ سرفینگ رو اقدام کنم؟ و مثلا فکر می‌کنیم که خب همه هتل‌رفتن رو بلدیم و نکته خاصی هم نداره دیگه ولی اتفاقا مسأله‌ای که وجود داره اینه که هتل‌رفتن هم یک سری پیچیدگی‌ها داره و اگر ما حق و حقوق‌مون رو ندونیم یا یه سری نکات رو ندونیم، ممکنه حالا یا سرمون کلاه بره یا. اونقدری که باید به اندازه ی پولی که داریم هزینه می‌کنیم، خدمات نگیریم.

سالار: به خاطر همین، از بابک قادری عزیز خواستیم که یک ذره در مورد هتل برامون صحبت بکنه. شما بابک رو به خاطر طراحی لوگو، بنرها و کلا کارهای گرافیکی جولون می‌شناسید اما خب بابک به خاطر کارش، سال‌ها توی هتل‌های مختلف جاهای مختلف جهان سفر کرده و به همین خاطر ما ازش خواستیم در مورد فوت و فن سفر توی هتل برامون صحبت کنه.

موسیقی

 

 فوت و فن‌های اقامت در هتل

بابک: شاید اولین موردی که برای انتخاب هتل مد نظر قرار می‌دیم، تعداد ستاره‌های اون هتل باشه اما در نظر داشته باشیم که ستاره‌ هتل‌ها در هر کشوری تابع قوانین همون کشوره. مثلا در ایتالیا برای داشتن یک هتل پنج ستاره، فرانت دسک بیست و چهار ساعته و رسپشن مسلط به سه زبان کافیه یا اینکه هتل‌های بعضی کشورها به نسبت لوکس ترند مثلا گاهی کیفیت یک هتل سه ستاره در دبی با هتل‌های چهار یا پنج ستاره اروپا رقابت می‌کنه. پس حتما ریویو‌های هتل موردنظرتون، عکس‌ها و امکاناتش رو از قبل چک کنید. در مورد درجه ی هتل‌ها این رو هم بگم، که هرچند سیستم ستاره دهی برای مشخص‌کردن درجه ی هتل‌ها در بیشتر کشور‌ها مصطلحه اما در بعضی جاها درجه ی هتل‌ها رو با حروف A, B, C, D یا کلماتی مثلTourist Class  و  Standard Classو از این قبیل مشخص می‌کنند. اما هتل‌ها چه اتاق‌ها و چه امکاناتی دارند؟ چیزی که بیشتر ما از اتاق هتل به یاد داریم، اتاقی با یک تختKing  یا Queen هست که بهش اتاق دبل میگن یا دو تخت تک نفره است که بهش میگن تویین. تلویزیون، یخچال، کمد دیواری، سرویس بهداشتی و حموم هم جز امکانات اولیه هر اتاقی اند. با این وجود موقع بوک‌کردن هتل، بسته به نوع و محل هتل با تنوع اتاق‌ها مواجه می‌شیم که ممکنه انتخاب رو برامون سخت کنه. اتاق‌های هتل بنا به سایز و امکانات و بنابراین هزینه هر شب اقامت درشون طبقه‌بندی می‌شند که من اینجا از کم هزینه‌ترینشون شروع می‌کنم. معمولا ارزون ترین اتاق هر هتل باجت رومه که هم خیلی کوچیکه و هم احتمالا پنجره‌ای نداره اما جون می‌ده برای سفر‌های تنهایی و کم هزینه. اتاق بعدی که بزرگ‌تره و احتمالا یک پنجره و یک حیاط پشتی، یا یک دیوار ساختمون کناری داره، بیسیک رومه. بعد از اون اتاق استاندارده که تقریبا شبیه همون تصویریه که هممون از هتل داریم و براتون گفتم. به نسبت اتاق قبلی بزرگ‌تره و معمولا یک پنجره خوش منظره به شهر هم داره. بعدش اتاق دلوکسه که بزرگ‌تر، دلبازتره و یک مقدار وسایل لوکس‌تر داره و بیشتر مواقع توی حمومش وان هم پیدا می کنید. در نهایت هم می‌رسیم به سوییت‌ها که ممکنه تفاوتشون با اتاق های دیگه از تنها در اندازه و تعداد تخت شروع بشه و به داشتن آشپزخانه، چند اتاق اضافه و حتی استخر اختصاصی هم ختم نشه.

بعد از انتخاب اتاق، نوبت انتخاب نوع سرویسیه که می‌خواید بهتون ارائه بشه. همیشه توی آگهی تورها عناوینی مثل ALL, BB یا UALL می‌بینید. این حروف در واقع مختصر شده کلمات هر سرویسه و معانیشون هم به این ترتیبه: RO یا Room Only شما فقط یه اتاق دارید. BB که میشه همون Bed and Breakfast علاوه بر اتاقتون، صبحونه فردا صبح رو هم دارید. HB یا Half board علاوه بر موارد بالا یکی از وعده‌های ناهار یا شام به انتخاب هتل رو دارید. Full Board که مخففش FB هست همه ی وعده‌ها به اضافه نوشیدنی‌های کنارشون رو هم در مدت اقامتتون براتون سرو می‌کنند.

موسیقی

بابک: ALL و UALL مخفف All inclusive  و Ultra All inclusive هست. این سرویس‌ها معمولا مخصوص هتل‌های بزرگ، لوکس و ساحلیه که اغلب خارج از شهرند. این هتل‌ها در بیشتر مواقع چند استخر، بار و فضاهای جانبی دیگه دارند و تقریبا همه وقت مسافرها توی همون هتل‌ها می‌گذره . البته تفاوت هتل های ALL و UALL در مدت سرویس دهیه که در هتل‌های ALL معمولا از ساعت ۱۰ شب به بعد دیگه بیشتر نوشیدنی ها و خوراکی‌های هتل و بار مجانی نیستند و باید براشون پول پرداخت کنیم ولی در هتل‌های UALL تمام این خدمات ۲۴ ساعت و رایگان ارائه میشه. این رایگان بودن هم البته به این دلیله که شما هزینه بیشتری رو در زمان خرید تور یا رزرو هتل برای همین موارد پرداخت کردید.

می‌رسیم به چک این. هتل‌ها مثل خطوط هوایی برای اینکه ریسک خالی موندن رو پایین بیارند بیشتر از ظرفیتشون مسافر قبول می‌کنند. برای همین اگه بدشانس باشید پیش میاد که با اینکه اتاقتون از قبل بوک کردید، اتاق بهتون نرسه. در این مواقع حتما سراغ مدیر هتل برید یا در صفحات مجازی هتل مثل Tripadviser و Booking.com  انقدر اعتراض کنید تا به نتیجه برسید. من با همین اعتراضات تونستم از بی اتاقی نجات پیدا کنم هیچ، برای چند روز با هزینه اتاق استاندارد توی یه سوئیت شیک و پیک بمونم اما اگه در نهایت هم موفق نشدید ، وجه‌تون رو از هتل پس بگیرید و در نظر داشته باشید که در بیشتر کشور‌ها می‌تونید از طریق قانونی این اتفاق رو پیگیری کنید که خب چون مسافرید و زمان کافی ندارید احتمالا بی خیال میشید و هتل هم این رو می‌دونه. اگر هتل رو از سایت‌های بوک کننده با تخفیف رزرو می‌کنید باید بدونید که رسپشن هم میزان تخفیف و هم سهم سایت بوک کننده رو موقع چک این می‌بینه و حتما اون اول به منافع هتل فکر می‌کنه پس توقع یک اتاق در طبقات پایین واحتمالا  بدون منظره رو داشته باشید. اگر درخواست ویژه‌ای دارید مثلا اتاقی که سیگار کشیدن درش آزاد باشه یا اتاق؟ می‌خواید چون به بعضی پارچه‌ها یا شوینده ها حساسیت دارید همون اول کار بگید. در ضمن این رو هم یادمون باشه که هتل‌ها رو باید معمولا بین ساعت ۱۲ تا ۱ تخلیه کرد. اگه در روز آخر سفرتون احتیاج به لی چک اوت دارید همون اول موقع بگید. هتل‌ها اگه پر نباشند معمولا باهاتون همکاری می‌کنند و اجازه میدند که تا ساعت ۶ بعد از ظهر در هتل بمونید. این رو هم یادتون باشه که در نهایت اون کسی که پشت فرانت دسک ایستاده اتاق شما رو انتخاب می‌کنه و خوش برخوردیتون می‌تونه به داشتن یک اتاق بهتر کمک کنه. این رو هم بگم که بیشتر ما که متاسفانه از داشتن کردیت کارد محرومیم باید در زمان چک این وجهی رو به عنوان دپوزیت به رسپشن بدیم تا اگه از امکانات جانبی هتل مثل بار، سرویس خشک‌شویی، تلفن و .. استفاده کردیم از اون پول کسر بشه. حتما برای دپوزیتی که پرداخت می‌کنید، رسید بگیرید و در زمان چک اوت هم تمامی یا مابقی وجهتون رو پس بگیرید. این روزها با پیشرفت تکنولوژی و تغییر در دغدغه‌های زندگی، تغییراتی هم در هتل‌ها اتفاق افتاده، مثلا خیلی از هتل‌ها برای صرفه‌جویی در مصرف آب و انرژی و حفظ محیط زیست در مدت اقامتتون تا وقتی که نخواید ملافه‌ها و حوله‌هاتون رو نمیشورند و فقط مرتبشون می‌کنند و به نظر من هم خیلی خوبه. اما اگه یک وقت نیاز داشتید که تعویض بشه کافیه بندازینشون کف حموم تا براتون عوضشون کنند یا اینکه در گذشته همه ما یه وقتایی تنبلی کردیم و به. مینی بار اتاقمون که شامل نوشیدنی‌ها و غذاهای جمع و جور و البته گرون‌تر از سوپرهای بیرونه، دستبرد زدیم و بعدش جای خالیشون رو با خرید‌های مشابه پر کردیم اما حواستون باشه که مینی بارهای جدید به برداشته شدن هر آیتم حساسن پس اگر فقط برای نگاه کردن هم برشون دارید قیمتش پاتون حساب میشه. حتی این روزها بعضی هتل‌ها به وسایل و حوله‌هاشون چیپ‌های جی پی اس متصل می‌کنند تا جاشون مشخص کنه و از برداشتن‌شون توسط مسافرها جلوگیری کنند. البته بعضی اقلام در هتل‌ها مصرفی هستند که برای شما، برداشتن‌شون عیبی که نداره هیچ مفید هم هست. مثل دمپایی‌هایی حوله‌ای هتل که پوشیدنشون گزینه ی خوبیه در پرواز‌های طولانی یا شامپو و صابون‌های هتلی که برای سفر‌های کوله‌گردی سایز مناسبی دارند. تیپ دادن در هتل‌ها هم علاوه بر اینکه رسمه و ندادنش در بعضی جاها حتی بی‌ادبی، باعث میشه که توی دل پرسنل هتل جا بگیرید و گاهی سرویس اختصاصی و ویژه دریافت کنید بنابراین تیپ دادن رو به روز آخر موکول نکنید. به دربان‌ها و نگهبان‌ها هتل هم اعتماد کنید چون هتل‌ها معمولا برای انتخاب این افراد حساسیت زیادی به خرج میدند و نارضایتی شما ازشون می‌تونه به قیمت از دست دادن کارشون تموم بشه. اونا چشم و گوش شهرند و می‌تونند کلی اطلاعات مفید بهتون بدند و برای گرفتن تاکسی یا پیدا کردن مقصد هم کمکتون کنند.

موسیقی

 

راه و رسم اقامت در هاستل

کیمیا: خب بریم سراغ هاستل. اول در مورد این صحبت کنم که هاستل همیشه توی تعریف هاستل میادش که هاستل یک اقامتگاه ارزونه، الان اتفاقا خودم هم توی متنم همین رو نوشتم ولی در آخرین لحظات تصمیم گرفتم عوضش کنم . لزوما هاستل ارزون‌تر از هتل نیست یعنی ممکنه که هاستل با کیفیت پیدا کنید و یه هتل بی‌کیفیت و هاستل گرون‌تر باشه یعنی لزوما این که اون رو هاستل می‌کنه مبنای قیمتش نیست. من فکر می‌کنم بیشتر یه سری فرهنگ حاکم بر اون هاستل هستش حالا من داستان رو یکم بهتون بگم چیه. توی هاستل معمولا اتفاقی که می‌افته این هستش که بیشتر، ما داریم تخت رو رزرو می‌کنیم تا اتاق رو. البته که هاستل‌ها هم میشه اتاق در اختیار داشت یعنی مثلا می‌تونیم دو نفر سه نفر یا حتی تنهایی باشیم و یک اتاق در واقع اصطلاحا پراپوت بگیریم اما چیزی که هاستل رو بیشتر با اون فرهنگ هاستل شبیه می‌کنه بیشتر اون چیزی که تو فیلم‌ها دیدیم یا شنیدیم یا توی ذهنمونه این هستش که یک سری اتاق داره که اتاق‌های دورم هستش. این اتاق‌های دورم ممکنه حالا مثلا ۴ تا تخت داشته باشه ممکنه ۱۲ تا تخت داشته باشه بعضی هاستل‌ها، اتاق های دورم در واقع زنانه و مردونه و مختلط داره یعنی انتخاب‌های متعددی دارید و می‌تونم بگم که توی خیلی از زمینه‌های خدماتی هاستل هیچ قانونی نداره. یعنی این که ممکنه که اون هاستل مثلا توی اتاقتون سرویس بهداشتی داشته باشید، ممکنه که نداشته باشید. و از اون مهم‌تر اینکه هیچ قانونی وجود نداره که برای هر چند نفر یک سرویس بهداشتی یا حمام وجود داره. دیگه اینکه ممکنه که اتاقتون مثلا برای شما کمد داشته باشه، ممکنه نداشته باشه . ممکنه که یک آشپزخونه برای آشپزی برای شما داشته باشه، ممکنه نداشته باشه ومی‌خوام بگم هیچ قانونی وجود نداره که همه ی هاستل‌ها باید از این قواعد پیروی کنند.

 

توی هاستل به چع نکاتی باید دقت کنیم؟

منتهی بیشتر چیزی که وجود داره اینه که هاستل یه فرهنگ حاکم بر اون داره یعنی اینکه هاستل بیشتر پاتوق افرادی هستش که سبک‌تر و راحت‌تر سفر می‌کنند. و مهم‌تر از اون اینه که هاستل‌ها افراد بیشتر دوست دارند که با هم تعامل کنند یعینی مسأله‌ای که وجود داره  اینه که یک فضای مشترکی داره که اکثرا مسافرا اونجا جمع میشند و با هم معاشرت می‌کنند.

سالار: کیمیا این فرهنگ و راه و رسمی که میگی واقعا چون خیلی متفاوته و واسه ما خیلی نو هست شاید بد نباشه یه ذره بیشتر بازش کنیم. ببینید دوستان هاستل درسته که فضای اشتراکیه اما یک نکته خیلی مهم توش احترام گذاشتن به حریم شخصی و حقوق افراد دیگه است. مثلا شما نمی‌تونید ساعت 3 شب بیاید و مثل اتاق هتلتون برخورد کنید و کلی سر و صدا راه بندازید یا مثلا باید هر ظرفی که توی آشپزخونه استفاده می‌کنید رو بشورید.  توی خیلی از هاستل‌ها شستن و پهن کردن لباس‌ها ممنوعه و باید از سیستم لاندری مجموعه استفاده کنید. نمی‌تونید توی اتاق‌ها چیزی بخورید و بنوشید و نمی‌تونید اگر با پارتنرتون سفر می‌کنید بقیه رو توی زندگی خیلی خصوصیتون شریک کنید و خیلی قوانین دیگه که هاستل با هاستل واقعا فرق می‌کند.

کیمیا: یه ذره هم من از اونور داستان بگم. مثلا اینکه تو میگی که نمی‌تونید ساعت ۳ شب بیاید سرو صدا کنید. از اونور هم باید ببینیم که اگه ساعت ۳ شب یه کسی اومد تو اتاق شروع کرد سر و صدا کردن نمی‌تونید پاشید باهاش دعوا کنید و بگید چرا سر و صدا میکنی اگر توی اتاق دورم دارید استراحت می‌کنید باید اینور قضیه مثلا هم بپذیرید.

 

آیا هاستل‌ها امن هستند؟

سالار: یه نکته دیگه که توی هاستل باید بهش دقت کنید امنیت خودتون و وسایل‌تونه. راستش خیلی بعیده که چیزی شبیه تعرض یا مزاحمت توی یه هاستل معتبر پیش بیاد ولی خب در کل اگر احساس راحتی نمی‌کنید می‌تونید اتاق‌های میکس نگیرید و فیمیل دورم یا میل دورم بگیرید یعنی همون اتاق‌های فقط زنونه و فقط مردونه. توصیه‌ای که می‌کنم اینه که همیشه چیزهای ارزشمند مثل پول و گوشی و دوربینتون همراهتون باشه. والا حتی اشکال نداره حتی ببرینشون توی حمام. به طور کلی سعی کنید وسایلتون روی تخت پهن نباشه و بذارینشون توی کمد. من شخصا هاستلی که کمد شخصی نداشته باشه نمی‌گیرم چون وقتی وسایلم توی کمده خب خیالم یه ذره بیشتر راحته. ما این نکات رو میگیم فقط واسه اینکه گوشه ی ذهنمون باشه نه اینکه بخوایم سفرمون رو خراب بکنیم.

توی هاستل همون جور که کیمیا گفت یک فضای عمومی وجود داره که یه چیزیه  شبیه لابی هتله و آدم‌ها اون تو دور هم جمع میشند، گپ می‌زنند و از سفرهاشون میگند و اینا. آدم‌ها توش با هم آشپزی می‌کنند، با هم غذا می‌خورند، از تجربیاتشون میگند و یکی از اتفاقات خوبی که توی هاستل می‌افته اینه که آدم‌ها پلن روزهای آینده شون رو می‌زنند روی برد و شما می‌تونید برای مقصد بعدیتون همسفر پیدا کنید و هزینه‌هاتون رو کاهش بدید. مثلا یکی میگه من فردا می‌خوام برم فلان جا، هرکی پایه است تا امشب به من بگه.

رسپشن هم توی هاستل‌ها معمولا خیلی کمک‌کن‌تر از هتل‌ها هستند. خلاصه خیلی دوستانه‌تر برخورد می‌کنند نسبت به رسپشن‌های هتل‌ها. می‌تونید راحت ازشون اینکه چطور به ارزون‌ترین شکل ممکن توی شهر جابجا بشید ازشون سوال کنید.

واقعا من توصیه می‌کنم حداقل یکی دوبار هم شده توی جاهای مختلف دنیا فضای هاستل رو امتحان کنید. پشیمون نمی‌شید.

کیمیا: برای رزرو هاستل وبسایت‌های خیلی زیادی هستش که معروف‌ترینش  hostelworld هستش و البته همین بوکینگ که سالار توضیحاتش رو داد، گزینه هاستل داره.

کنار وبسایت و اپلیکیشن‌هایی که تا الان بهتون معرفی کردیم و هزاران وبسایت دیگه که وجود داره، از tripadviser هم حتما کمک بگیرید و استفاده کنید که مرجع خیلی خیلی خوبیه و در مورد هر جایی که می‌خواید برید حتما برید توش یه چرخی بزنید و کلی اطلاعات ازش کسب کنید.

 

بدون استفاده از وبسایت‌ها هم میشه اقامت خوب گیر بیاریم؟

یک کار دیگه ای که خیلی اوقات مخصوصا تو جاهایی مثل تایلند و هند و گرجستان برای من جواب داده اینه که وقتی می‌رسم مقصد مستقیم میرم مرکز شهر. اونجاها معمولا پر از هتل و هاستل و مسافرخونست که می‌تونید خودتون سر بزنید و کیفیت اتاق‌ها رو ببینید و بعد هم راحت تصمیم بگیرید. این داستان مخصوصا تو یک جایی مثل هند که تمیزی اتاق‌ها و پر سر و صدا نبودنشون دغدغه اصلیه، خیلی جواب میده. خیلی اوقات هم میشه اینجوری تخفیف‌های خوبی گرفت. مثلا آخر شبه و اتاق خالیه و طرف ترجیح میده یه پولی از اتاق در بیاره دیگه. البته که توی این حالت همیشه باید 1-2 ساعتی رو برای این کار درنظر بگیرید و خب فرض کنید مثلا با کوله پشتی بعد از ۱۰ ساعت توی راه بودن رسیدید به یه شهر و أصلا حال و حوصله گشتن ندارید پس توی این شرایط شاید گزینه ی مناسبی به نظر نیاد. در کل اینکه حواستون هم باشه توی های سیزن یا وقت‌هایی که توی اون مقصد جشنی چیزیه این کار رو نکنید.

سالار: فرشاد منشی زاده یکی از اون جهان گردهاییه که ما خیلی بهش حسودیمون میشه چون از شمال تا جنوب دنیا و از شرق تا غربش رو حسابی گشته. برای همین ازش خواستیم  که از تجریبیاتش توی سفر‌های مختلف به هاستل‌ها بگه و یکم در مورد این فضا برامون صحبت بکنه.

موسیقی

فرشاد (مهمان برنامه): با عرض سلام. خدمت شنوندگان عزیز رادیو جولون. من فرشاد منشی زاده هستم. قراره توی این قسمت در رابطه با هاستل نکاتی رو خدمت‌تون عرض کنم. این نکات رو اومدم به دو دسته تقسیم کردم. قسمت اولش مسائل عمومی هاستل هستش. اولین نکته تو مسائل عمومی می‌تونه موقعیت هاستل باشه که نزدیک یا دور به گشت‌هامون هست یا آیا نزدیک و دور به ایستگاه‌های مترو یا اتوبوس‌ها هستش؟ به نوعی اون حمل و نقلمون رو توجه داشته باشیم. مورد بعد امتیازبندی هاستل هستش اعم از مسائل مختلفی مثل برخورد پرسنل،  تمیز بودن اون محل یا سرعت وای فای یا مسائل دیگه. باید توجه داشته باشیم که هاستلی که انتخاب می‌کنیم امتیاز خیلی خوبی توی سایت‌های بوکینگ داشته باشه مثلا به عدد ۱۰ نزدیک باشه. اگر بخواید نگاه دقیق‌تری به هاستل داشته باشید می‌تونید امکانات مضاعفش رو مثل ملافه یا حوله یا داشتن کمد یا ماشین لباس شویی عمومی بررسی کنید. طبیعتا هر چی این امکانات بیشتر در اختیار شما قرار بگیره اقامت راحت‌تری دارید. اگر سفر‌های طولانی دارید تجربه می‌کنید. چنانچه مثلا بیش از یک شب در یک شهری و هاستلی اقامت دارید وجود ماشین لباس شویی کمک خیلی خوبی هستش. بعد از این نکات عمومی که حالا خیلی مختصر خدمتتون گفتم یه سری کدهای رفتاریه که اگر ما این ها رعایت کنیم به نوعی نماینده‌ی شایسته‌تری از کشورمون توی جامعه جهانی هستیم. مثلا اگر تو هاستلی امکانات آشپزی و پخت و پز و درست کردن چای برای شما مهیا می‌کنند اگر از این امکانات دارید استفاده می‌کنید بهتره که اون رو به شکل اولیه و اون ترتیبی که مسؤلین هاستل از ابتدا این لوازم رو تو کابینت قرار دادند شما هم همون نظم رو رعایت کنید. اگر اقدام به شستشوی لباس می‌کنید محل‌هایی که مسؤلین هاستل به شما گفتند برای خشک‌کردن ازشون استفاده کنید. این محل‌ها، مشخص هست برای هر اتاقی. مسئله‌ی دیگه معمولا ساعت بیدار شدن و خوابیدن توی هاستل یه قوانین مخصوص به خودش رو داره. بهتره اونها رو رعایت کنیم تا مزاحمت کمتری رو برای هم اتاقی‌هامون ایجاد کنیم. مورد بعدی می‌تونه رعایت کردن شماره کمدهای اختصاصی هستش که هر کمد مطابق شماره تختی که به شما برای خوابیدن دادن با هم هماهنگ هستش. اون نظم رو باید رعایت کنید. ساعت چک این و چک اوت رو همیشه توی ذهنمون داشته باشیم تا مسؤلین فرصت لازم و کافی رو داشته باشند تا اتاق ها رو بتونند تمیز کنند و به شکل اولیه برگردوند. اگه توی بعضی از کشورها هاستل‌هایی استفاده می‌کنید که امکانات استخر دارند معمولا ساعت استفاده رو از اون نفرات مسؤل باید سوال بکنه آدم. چون شب‌ها معمولا برای نظافت و اون کلر زنی استخر اختصاص میدند. یه مورد هم می‌تونه این باشه که شما بهتره اطلاعات کاملی از کشور خودتون داشته باشید تا در موقع معاشرت با دوستان جدید که تو هاستل پیدا می کنید بتونید کشور خودمون رو خیلی خوب معرفی کنیم انگیزه بیشتری ایجاد بشه برای سفر به ایران. حتی اگه غذای ایرانی بلدید بپزید، می‌تونید دوستان صمیمی‌ترتون رو تو هاستل به صرف این غذا دعوت کنید.

موسیقی

 

این کوچ‌سرفینگ که میگن چیه؟

کیمیا: خوب می‌رسیم به مبحث جذاب کوچ‌سرفینگ که با توجه به قیمت دلار، این روزها یکی از بهترین گزینه‌هاست. داستان کوچ‌سرفینگ چیه؟

کوچ‌سرفینگ یک وبسایت و اپلیکیشنه که از طریق اون می‌تونید تو مقصدی که میرید میزبان پیدا کنید یا میزبان سایر افراد بشید. اولین کاری که باید انجام بدید اینه که تو این سایت ثبت نام کنید و مفصل در مورد خودتون توضیحات بنویسید. این کار باعث میشه کسایی که میزبانتون میشند شناخت بهتری نسبت بهتون داشته باشند و راحت‌تر آدم‌های شبیه خودتون رو پیدا کنید. البته که پیشنهاد می‌کنم تو سفر همیشه هم دنبال آدم‌های شبیه خودتون نگردید تا دنیاتون بزرگ‌تر بشه.

 

چطوری توی کوچ‌سرفینگ میزبان پیدا کنم؟

حالا چه جوری باید کار کنید با این سایت؟ فرض کنید من می‌خوام برم شیلی البته که من نمیخوام برم یه دوستیمون که بهش اشاره خاصی نمی‌کنم می‌خواد بره!

سالار: 🙂

کیمیا: ولی نمی‌خوام هزینه اقامت پرداخت کنم و از طرفی هم دوست دارم فرهنگ و آداب و رسوم مردم بومی اون کشور رو هم ببینم. قطعا بهترین روش اینه که برم تو خونه یک فردی که بومی اون منطقه ست. پس میرم تو سایت کوچ‌سرفینگ، شهری که مقصدمه رو و تاریخی که به اون شهر می‌رسم رو انتخاب میکنم و میرم می‌بینم تو اون شهر چه کسانی آمادگی میزبانی دارند.اولین کاری که پیشنهاد می‌کنم انجام بدید اینه که برید سراغ پروفایل چند نفر از افرادی که تو لیست می‌بینید، مطالبی که خودشون در مورد خودشون و شرایط خونه نوشتند رو بخونید عکس‌هاشونو ببینید و ریویوهاشون رو هم بخونید، یکم جلوتر در مورد داستان اینکه ریویوها که اصلا چه جوری نوشته میشه بعدتر میگم. همیشه دغدغه افرادی که تا حالا کوچ‌سرفینگ رو تجربه نکردند اینه که چه جوری میشه اعتماد کرد و رفت خونه کسی. خب واقعیت اینه که مثلا وقتی کسی پنجاه تا ریویو خوب و مثبت از مهمون‌های قبلیش داره احتمالش خیلی کمه که مثلا وقتی رفتید خونه‌اش اتفاق عجیبی و غریبی بیافته همون قدر احتمالش هست که مثلا برید یک هتل یا یک هاستل برید اتفاق عجیب و غریب بیافته. البته همیشه اینم سؤال بعدیه که خب از کجا معلوم که اون ریویوها رو مثلا خودش با یک ایدی فیک ننوشته یا دوستاش ننوشتند و اینها. خب  می‌تونید خیلی پیچیده نیست میتونید برید توی پروفایل آدم هایی که ریویو نوشتند و ریویو‌های اونا رو هم بخونید و همین جوری تونله دیگه و تو در تو ادامه بدید تا جایی که مطمئن بشید .بعد از این مرحله می‌رسیم  به یک مرحله خیلی مهم، مرحله  ارسال درخواست. متن درخواستی که می‌نویسید خیلی مهمه. خودتونو بذارید جای اون طرف، اون میزبان که قراره با همین چند خطی که در مورد شما خودتون نوشتید در مورد خودتون تصمیم بگیره که  مثلا وقت بزاره بره سراغ پروفایلتون و بعد تصمیم بگیره که ببینه دوست داره میزبانتون باشه یا نه. من خودم معمولا تو متن‌هام یک توضیحی میدم که مثلا بک‌پکرم. تو این کشورها تنهایی سفرکردم، هیچهایک کردم و هر توضیحاتی که فکر کنم اون آدم رو جذب می‌کنه که من رو ببینه و یک مختصر در مورد هدفم از سفرم میگم و معمولا بعدش مثلا در ادامه انتهای اون متن هم اگه انرژی و شرایطش  رو داشته باشم مثلا پیشنهاد بدم که براتون یک وعده شام ایرانی هم درست می‌کنم.

این هم اضافه کنم که ایرانی بودن ما ممکنه خیلی جاها تو سفر به ضررمون تموم بشه، اما اگه یک کم باهوش باشیم، تو داستان کوچ‌سرفینگ به عنوان ملیتی که  واقعا خیلی‌ها نمی‌شناسنش می‌تونیم از این بحران، موقعیت درست کنیم. در واقع خیلی‌ها به بهونه اینکه دوست دارند یک ایرانی رو ببیند و باهاش صحبت کنند و تفکرش رو ببینند و با تفکرش آشنا بشند شما رو دعوت می‌کنند خونشون تا شما رو ببینند.

 

محدودیت‌های کوچ‌سرفینگ چیه؟

کیمیا: یک محدودیتی که این سایت داره اینه که به طور نامحدود نمی‌تونید درخواست بفرستید و برای اینکه این محدودیت رو نداشته باشید باید 60 دلار پرداخت کنید. پرداخت این پول باعث میشه شما اصطلاحا جزو verified member بشید و یک سری قابلیت‌های کوپسرفینگ هم براتون قابل دسترس میشه.

اگر نمی‌خواید این مبلغ رو پرداخت کنید تو سفرهای طولانی قطعا به مشکل برمی‌خورید. مخصوصا اگر بخواید هر شب یا هر دو سه شب جا عوض کنید قطعا به سرعت تعداد ریکوئست‌هاتون پر میشه و با این پیغام مواجه میشید که نمی‌تونید دیگه درخواست بفرستید. کاری که من معمولا انجام میدم و خیلی هم تا الان جذاب بوده برام اینه که اسم شهر مقصد رو جستجو می‌کنم و یک پیغام عمومی تو اون صفحه می‌نویسم. با این روش عوض اینکه شما به میزبان‌هاتون درخواست بدید، میزبان‌ها میرند صفحه شما رو می‌بینند و بر اساس نظراتی که میزبان‌های قبلی براتون نوشتند یا توضیحاتی که خودتون دادید به شما پیغام میدند و میگند دوست دارند میزبان شما باشند. تجربه‌ای که خود من توی بروکسل داشتم مثلا یه خانم شصت و خورده‌ای ساله‌ای که به دفعات ایران سفر کرده بود اومد بهم پیغام داد و گفت دوست داره میزبان من بشه. اتفاقی که شاید اگر خودم می‌رفتم مثلا ریکوئست می‌دادم شاید واقعا ترجیح می‌دادم با جوون‌ترها باشم . اما پیشنهاد این خانم که اومد انقدر برایم جذاب بود و نوشته بود که کاملا مثلا کلی سفر کرده و تولدش هم هست و انقدر برایم جالب بود که رفتم خونه‌اش و یکی از بهترین تجربیات کوچ‌سرفینگم شد.

در مورد داستان نظرات یا اصطلاحا ریویوها هم این رو اضافه کنم که تو این سایت سه نوع ریویو در مورد هر فردی ثبت میشه. دوتاش مربوط به وقتیه که میزبان یا مهمون کسی شدید و اینجوری عمل می‌کنه که بلافاصله بعد اینکه زمان اقامت تموم شد به میزبان و مهمون چند روز زمان میده که از تجربشون با هم بنویسند و قسمت وسوسه برانگیزش اینه که تا زمانیکه تجربه‌ات رو ننویسی نمی‌تونی متوجه بشی اون طرف چی نوشته برات. اگر میزبان یا مهمون کسی نشدید نمی‌تونید براش ریویو بنویسید.یعنی مثلا نمی‌تونید زرنگی کنید برای دوست‌تون بنویسید خیلی مهمون خفنی بود. ولی می‌تونید برید تو دسته سوم ریویوها و اونجا برای دوست و آشنا و یا هرکی که از طریق کوچ‌سرفینگ آشنا شدید ولی اقامت خونش نداشتید نظر بنویسید.

سالار: ببین کیمیا حالا فرض بکنیم که مثلا میزبان‌مون رو انتخاب کردم و می‌خوایم بریم خونش. برای یکی من ویا کسی شبیه من که تا حالا کوچ‌سرفینگ رو تجربه نکردند یک کم توضیح بده اصلا داستان چه جوریه؟ همیشه من شنیدم که همه میگند وای چه قدر  میزبانم خفن بود و اینا ولی کمتر کسی میگه کلا چه چیزایی باید رعایت بشه.

 

راه و رسم استفاده از کوچ‌سرفینگ چیه؟

کیمیا: ببین به نظر من مهم‌ترین چیزی که باید یادمون باشه اینه که مبنای کوچ‌سرفینگ بر اعتماد و تبادل تجربه و فرهنگه. وقتی میگم اعتماد یعنی اینکه مثلا شب قبلی که می‌خواستم برم پاریس، میزبانم آدرس محل کارش رو بهم داد و موقعی که رسیدم از فرودگاه مستقیم رفتم محل کارش. اون هم کلید خونش رو با یک کاغذ کوچک که چند تا از قوانین خونش بود رو بهم داد و من رفتم خونش و تا شب که اون بیاد تنها  بودم یا مثلا شبی که رسیدیم بیبلوس توی لبنان تازه فهمیدیم قیمت هتل‌ها خیلی گرونه و هاستلی هم تو اون شهر پیدا نمیشه و تازه شروع کردم درخواست دادن تو کوچ‌سرفینگ و یک پسری وقتی موقعیت من و دوستم رو دید که از کوه  اومدیم خسته و کوفته مثلا ساعت ۸-۹ شب بدون جا موندیم، نیم ساعت بعد خودش رو رسوند و ما رو برد به یک خونه ویلایی سه خوابه و سورپرایز نهایی وقتی بودش که کلید رو داد بهمون و گفت من جای دیگه می‌مونم و حال ما که بعد بسته شدن در از شدت خوشحالی می‌رقصیدیم واقعا دیدنی بود. اینکه میگم اعتماد یعنی ما هم باید حواسمون باشه که تو تمام مدت کارهایی رو انجام بدیم که اعتماد کسی که ما رو تو خونش راه داده رو خدشه دار نکنیم.

سالار: ببین من یه ذره بزار بحث رو منحرف بکنم می‌خوام ببینم خب چرا آدم‌ها همچین محبت‌هایی می‌کنند؟

کیمیا: ببین اتفاقا همین پسری که تو لبنان خونش رو در اختیار ما گذاشت حرف جالبی زد. می‌گفت به نظرم این داستان کمک مسافرها به هم مثل یک زنجیره محبته که ما باید ادامه‌اش بدیم. خود این آدم دو ماه قبل اینکه به ما کمک کنه تو یه شرایط مشابه تو سوئد بوده و یک نفر عین فرشته نجات سر راهش سبز شده و میگه پیغام ما رو که دیده یاد حال و هوای خودش تو سوئد افتاده. قضیه اینه که همه ماها که سفر می‌کنیم مقصدمون هرجای دنیا که باشه یک سری شرایط مشابه رو تجربه می‌کنیم که وقتی مسافر دیگه‌ای رو می‌بینیم خیلی اوقات همزاد پنداری می‌کنیم و دلمون می‌خواد به دادش برسیم. این با اون داستان مهمون نوازی اغراق آمیزی که ما ایرانی‌ها نسبت به خارجی‌ها داریم فرق داره‌ها. حالا در مورد این داستان هم باید مفصل یک اپیزود صحبت کنیم.

موسیقی

کیمیا: ببین همونجوری که گفتم یکی از اهداف اصلی استفاده از کوچ‌سرفینگ تبادل فرهنگ و تجربه است. داستان تبادل فرهنگ که خب مشخصه منظورم چیه. داستان تبادل تجربه هم اینه که معمولا اون کسی که می‌ریم خونه‌اش و یا میاد خونه ما به احتمال خیلی زیاد آدم اهل سفر و یا ماجراجوییه پس چه بهتر که ازش یاد بگیریم و تجربیاتمون رو در اختیارش بذاریم.

یک داستان دیگه رو هم که تا حالا هزاران بار تکرار کردم علی الخصوص تو بحث‌های مشابهی مثل هیچهایک که اونجا هم تبادل پولی مثل همین کوچ‌سرفینگ انجام نمی‌شه اینه که حواسمون باشه همیشه برای میزبانمون یک هدیه حتی خیلی کوچیک ببریم. حتی مثلا در حد یک کارت پستال که روش یه طرح مثلا ایران باشه یا مثلا چک کنیم اگه بچه داره یک خوراکی کوچیک که خیلی هم تو کولمون جا نگیره با خودمون از ایران برداریم ببریم.

سالار: مثلا ساقه طلایی خیلی هم خوبه!

کیمیا : بچه خفه میشه! چرا پاره آجر می‌خوری؟! و خب یه مسأله دیگه بحث غدا درست کردنه. تو اپیزود قبل که در مورد خورد و خوراک بود اینو گفتیم که خیلی خوبه یک سری ادویه و مواد اولیه مثل زرشک و زعفرون تو کولتون داشته باشید که برای میزبانتون یک غذای  چرب و چیلی ایرانی درست کنید . خیلی اوقات هم میزبان‌ها غذا درست می‌کنند و خیلی هم می‌چسبه اون وعده غذایی که میزبان درست می‌کنه برای موقعی باشه که تازه از راه رسیدید .

موقع ریکوئست فرستادن یا در واقع قبول کردن ریکوئست میزبان یه چیزی رو حتما چک کنید اگر سخت خوابتون می‌بره و دنبال شرایط ایده آل برای خواب می‌گردید حتما برید پروفایل اون میزبان رو بخونید و حتی مجددا باهاش چک کنید  که جای خوابتون به چه صورت هستش. تو خیلی مواقع اتاق مجزا یا حتی تخت بهتون تعلق نمی‌گیره و مثلا یک مبل برای خوابتون در نظر گرفته اون میزبان. من همیشه تو این مدل سفرها با خودم کیسه خواب دارم که هرجا که میزبان برام در نظر گرفت به راحتی می‌گیرم پهن می‌کنم می‌خوابم.

سالار: خیلی هم عالی! کیمیا یه توضیح دقیق تر نمی‌خوای بدی که چه جوری بریم ریکوئست بفرستیم و اینا ها یا قبول کنیم؟

کیمیا: ببین سالار این توضیحاتی که داریم میگیم یکم توضیحات نرم افزاریه. دقیقا اونجور که مثلا بوکینگ رو خیلی خوب توضیح دادی می‌شد در مورد کوچ‌سرفینگ هم این کار رو کرد منتهی من فکر کردم که اگر کسی در این حد، چون کوچ‌سرفینگ خیلی وبسایت در واقع یوزرفرندلی هست این مثل همون Helpfulness نمیدونم فارسیش رو چه جوری بگم خیلی وبسایت یوزر فرندلی User Friendly هستش و اگر کسی در این حد مثلا بیسیک انگلیسی انقدر باهاش آشنایی نداره، شاید بهتر باشه که الان از این وبسایت استفاده نکنه چون بیس قضیه و مبنای کوچ‌سرفینگ روی تعامله یعنی اگه ما می‌ریم خونه ی  میزبانی و نتونیم باهاش صحبت کنیم حالا خیلی جاها اگه بتونیم به زبان همون مقصدی که داریم می‌ریم صحبت کنیم که چه بهتر ولی حداقل خیلی جاها میزبان‌ها انگلیسی بلدند و اصلا خودشون هم هدفشون اینه که مثلا خیلی جاهایی که انگلیسی زبان نیستند حتی انگلیسیشون رو ارتقا بدند اگه در این حد نمی‌تونیم با میزبانامون ارتباط بگیریم خب أصلا مبنای کوچ‌سرفینگ رو داریم زیر سوالم می‌بریم.

موسیقی

 

داستان این خونه‌های اجاره‌ای Airbnb چیه؟

کیمیا: یک اپ دیگه ای که خیلی استفاده ازش رایجه، اپلیکیشن airbnb هستش. یه جورایی می‌شه گفت مثل کوچ‌سرفینگه اما پولیه. تو این اپ افراد کل خونشون یا مثلا یک اتاق از خونشون رو اجاره میدند که معمولا اون مبلغ از هتل با امکانات مشابه کمتره. اتفاقی که می‌افته توی این در واقع اپلیکیشن این هستش که هیچ قاعده و قانونی نداره چون هر خونه‌ای ممکنه شرایط متفاوتی داشته باشه و اینکه مثلا یه فردی می‌خواد دوتا اتاقش رو به دوتا خانواده اجاره بده نمی‌دونم با اتاقش می‌خواد صبحانه هم در اختیار افراد قرار بده اتاق‌هاش حمام داشته باشند یا نداشته باشند، می‌خوام بگم قضیه انقدر گسترده و متنوعه که هیچ ساختار و قالب حاکمی توی airbnb نیست پس خیلی مهمه که وقتی می‌خواید یه  جایی رو اجاره کنید برید تمام جزییاتش رو بخونید. مسائلی که مهم هست اینه که مثلا سرویس بهداشتی و حمامش به چه صورتی هستش چه قدر فضا دارید، می‌تونید از آشپزخونه اونجا استفاده کنید یا نه و تمام این دیتیل‌ها رو برید بخونید.

سالار: ببین خیلی راحت اگه بخوام بگم به هر حال ما یه تجربه خوبی داریم ،عین ویلا گرفتن تو همون شماله. با این تفاوت که شما دارید روی اپلیکیشن یا روی یک وبسایت این کار رو انجام می‌دید. یه چیزی هم که می‌شه در کنار این نکاتی که کیمیا گفت اضافه کرد اینه که طبیعتا شما کلی انتخاب اتاق‌های ارزان، اتاق‌های کوچک‌تر واسه یک نفر یا دو نفر دارید ولی به صورت تجربی می‌شه گفت airbnb اگر شما یه تعداد بیشتری هستید مثلا ۴-۵ نفر به بالا هستید و می‌خواید یک اقامتگاه بگیرید معمولا براتون خیلی به صرفه تر در میاد.

موسیقی

 

تا حالا شده توی فرودگاه اقامت کنی؟

سالار: یه جایی که ما معمولا درنظرش نمی‌گیریم برای اقامت، فرودگاهه. منظورم هتل‌های فرودگاهی گرون نیستند. خود سالن فرودگاه رو می‌گم.

اگر اپیزود حمل و نقل ارزان رو گوش کرده باشید، اونجا گفتیم که خیلی رایجه که شما یه پرواز با کانکشن طولانی‌تر بگیرید که هزینه پروازتون بیاد پایین. این شرایط ایجاب می‌کنه که شما چند ساعت و گاهی کل شب رو توی فرودگاه بمونید. چون خیلی جاها که اجازه خروج از فرودگاه رو ندارید و ویزا می‌خواید، خیلی جاها هم صرف نمی‌کنه که برین توی شهر و اقامت بگیرید و دوباره برگردید. پس اصلا داستان سفر ارزون چی می‌شه ؟

توی فرودگاه با دونستن چند تا نکته می‌تونید شب رو صبح بکنید. بعضی از فرودگاه‌ها هستند که خیلی مهربانانه، تخت‌های استراحتی مثل این صندلی‌های دندونپزشکی درنظر گرفتند که شما می‌تونید نسبتا توشون افقی بشید و استراحت بکنید. اما برای یک سری فرودگاه‌های دیگه که چنین امکاناتی ندارند باید به فکر باشید. باز اگر صندلی‌ها جوری باشه که بتونین روشون دراز بکشید که خب چه بهتر، و اینم بگم که خجالت نکشید. این کار خیلی رایجه توی همه فرودگاه‌های دنیا. حالا ممکنه یک جا هم باشه که بیان بهتون گیری بدند، ولی خبتقریبا می‌شه گفت من تا حالا همچین چیزی نشنیدم. اگر هم مثل فرودگاه باکو از قصد دسته صندلی‌ها جوری تعبیه شده باشه که شما دراز نکشید ،مجبورید نشسته بخوابید.

برای این شرایط چند تا نکته رو دقت کنید که راحت‌تر باشید. برای راحتی خودتون خیلی خوبه که یه بالش گردنی همراه‌تون باشه. نکته کنکوری و خیلی مهم اینه که به دلیلی که هیچکس نمی‌دونه، فرودگاه‌ها به شدت سردند. البته خیلی‌ها می‌گند دلیلش اینه که دمای پایین‌تر احتمال شیوع برخی بیماری‌ها رو کمتر می‌کنه ولی خب واقعا دقیق نمیدونم. خلاصه که حتما پتو یا لباس گرم همراهتون باشه چون که واقعا شب سردی رو خواهید داشت  اگر هم خیلی حساسید چشم بند هم چیز خوبیه.

یه نکته دیگه هم درباره غذا است. اگر اقامتتون هم اونقدر طولانیه که مجبورید توی اون مدت غذا یا نوشیدنی بخورید بیشتر فروشگاه‌های سالن ترانزیت ارزهای بین المللی مثل دلار و یورو رو قبول می‌کنند اما خب یک سری‌ها هم هستند که اینکار رو نمی‌کنند . کیمیا یه خاطره خوب تو فرودگاه روسیه داره توی این مورد. بهترین کار اینه که توی این موارد همیشه یه مقداردلار و یورو خرد یا ارز اون کشور رو همراهتون داشته باشید.

یه چیز دیگه اینکه ما عادت به فرودگاه‌هایی مثل امام خمینی داریم که توی مقیاس فرودگاه‌های دنیا شوخی محسوب می‌شه. فاصله بین گیت‌های مختلف توی یک سری فرودگاه‌ها ممکنه بیست تا سی دقیقه باشه. یه جاهایی لازمه حتی مترو سوار شین و از این جور چیزا. یعنی ممکنه شما بگید خب دیگه پروازم ساعت یازدهه پس من تا 10:30 می‌خوابم و 5 دقیقه‌ای هم می‌رم تا گیت. واقعا نباید این ریسک رو بکنید. توصیه اینه که اول برید گیتتون رو پیدا کنید و وقتی مطمئن شدید توی نزدیکترین جای ممکن بمونید. حواس‌تون هم همیشه به برد فرودگاه باشه که یه وقت گیت پروازتون جابجا نشه. خیلی از فرودگاه‌ها اصطلاحا سایلنت هستند و اعلان ندارند. خلاصه‌اش اینه که به عنوان کسی که سابقه درخشانی تو کانکشن‌های طولانی داره باید بهتون بگم که ساعت‌های دلپذیری نخواهید داشت، اما خب خیلی از نظر هزینه به صرفه است براتون.

کیمیا: یه چیزی دیگه هم من اضافه کنم این تصور رو هم نداشته باشید که که خوابیدن توی فرودگاه یا استراحت کردن توی فرودگاه فقط برای ما آسیایی هاست و کار چیپیه و مثلا برای فقیرها و بک پکرها و فقط این مدلیه. تجربه خود من این شکلی بود که شب آخری که سوییس بودم می‌خواستم برم فرودگاه ژنو بمونم چون پروازم صبح بود و حالا اون یک شب رو اقامت نداشتم . خواستم برم سوییس بمونم و همش هم فکر می‌کردم توی فرودگاه بمونم و همش هم فکر می‌کردم که ای وای مثلا حالا تصور خودتون از فرودگاه و  استانداردهای سوییس چه شکلیه من هم همونجوری بود تو ذهنم دیگه. الان توی این کشور با این استاندارد اگه من شب بخوام تو فرودگاه بمونم خب خیلی ضایع است برم یه گوشه واسه خودم بشینم تا صبح دیگه. بعد رفتم تو فرودگاه و دیدم که عه مثلا در واقع شب که نزدیک‌تر می‌شیم هی مثلا دیرتر که می‌شه تقریبا طبقه دوم فرودگاه داشت خالی می‌شد بعد رفتم بالا که یه گوشه پیدا کنم بشینم دیدم به به جمع دوستان جمعه. همه از همه طرف کلی آدم بودند که قشنگ زیر اندازشون رو پهن کرده بودند وخیلی‌ها هم کیسه خواب داشتند و به راحتی خوابیده بودند یعنی اینجوری نبود که خیلی بگم با سختی باید یه گوشه چمپاتمه بزنیم. من هم کل زندگیم رو به هم گره زدم خودم هم به کل زندگیم، قشنگ کیسه خوابم رو پهن کردم اتفاقا بر خلاف سالار که می‌گه اقامت دلپذیری نیست من هم تو سوییس خیلی اقامت دلپذیر این شکلی داشتم هم توی بانکوک داشتم و دهلی هم اینجوری بود چون که از این تخت‌ها داشت همون تخت‌هایی که مثال زدی در واقع صندلی‌هایی که یک کمی تخت می‌شه توی اونها خیلی خوب خوابیدم.

موسیقی

سالار: با راهکارهایی که تو این  سه قسمت در موردش صحبت کردیم خیلی از هزینه‌ها رو می‌شه حذف کرد و یا اون‌ها رو به حداقل رسوند.

اما مسئله‌ای که باید بهش توجه داشته باشید اینه که یک سری هزینه‌ها رو تحت هیچ شرایطی نباید حذف کنیم. یکی از این هزینه‌های مهم بیمه مسافرتیه. خیلی اوقات برای درخواست ویزا بیمه مسافزتی هم جزو مدارک مورد نیازه اما می‌خوام بهتون بگم اگر هیچ جایی هم لازم نبود که بیمه مسافرتی ارائه بدید اصلا با این قضیه شوخی نکنید. کوچکترین اتفاقی که برای خودتون یا وسایلتون بیافته ممکنه هزینه خیلی زیادی  بهتون تحمیل کنه. پس با یه هزینه کم خودتونو بیمه کنید و خیال ما و خودتونو راحت کنید.

برای اینکه مطمین بشیم بهونه مالی واسه بیمه مسافرتی ندارید از خواهر کیمیا که نمایندگی بیمه آسیا رو دارند خواستیم که برای شنونده‌های رادیوجولون تخفیف قائل بشه. در نتیجه کافیه یک سر به وبسایتشون به آدرس 26067.IR بزنید که همون کد بیمه شونه. توی وبسایت امکان خرید آنلاین هم هست اما اگه باهاشون تماس بگیرید و بگید از شنونده‌های جولون هستید 5% روی بیمه مسافرتی و 3 تا 10 درصد روی سایر بیمه‌ها تخفیف می‌تونید ‌بگیرید.

موسیقی

کیمیا: می‌دونیم این اپیزود یکم طولانی تر از همیشه شد اما واقعا دلمون نیومد هیچ بخشیش رو نگیم. به هرحال همین نکات ریز و درشته که جولون رو با یه مجله عادی گردشگری متفاوت می‌کنه.

البته شاید هم به خاطر اینه که امشب شب یلداست و أصلا مناسبت داشت که اپیزودمون طولانی تر باشه.

موسیقی

کیمیا: این هفتمین اپیزود فصل دوم (اپیزود هجدهم) رادیو جولون بود که شنیدید. توی رادیو جولون من کیمیا خسروی به همراه سالار موسوی از تجربیات سفرهامون با شما گپ می‌زنیم. با تموم شدن این اپیزود، مجموعه سه قسمتی سفرهای اصولی و ارزان جولون هم به پایان می‌رسه.

این اپیزودها رو ما خودمون خیلی دوست داریم چون بیشتر از باقی اپیزودها ماهیگیری توش یاد دادیم. پس اگر آدم اهل سفری می‌شناسید این سه قسمت رو به خصوص بهش پیشنهاد بدید.

سالار: رادیو جولون از طریق همه اپلیکیشن‌های گوش دادن به پادکست مثل  گوگل پادکست و خود برنامه پادکست توی آی او اس قابل شنیدنه. همچنین از طریق اپلیکیشن‌های ناملیک و شنوتو هم می‌تونید به ما گوش بدید. کانال تلگراممون هم هست اما ما ترجیح می‌دیم که شما ما رو از طریق همون اپلیکیشن‌ها دنبال بکنید.

کیمیا: یایدتون نره که ما رو هم به دوستان‌تون ویشنهاد بدید و همیشه هم ما منتظر شنیدن نظرات و پیشنهاداتون هستیم.

 

پیاده سازی متن: مانیا منصوری