تا حالا تعاریف خیلی زیادی از پادکست شنیدیم بعضیا خیلی رسمی و جدی مثل:
“پادکست از پیشرفته ترین و جدیدترین سامانه های ارتباطی می‌باشد و روشی است برای انتشار محتوای الکترونیکی به وسیله صدا که کاربران از طریق آن می‌توانند ساخته های صوتی و کلامی خود را به شنوندگان ارائه دهند. ”
بعضی مختصر و نسبتا مفید مثل:
“پادکست همون فایل صوتیه”
و بعضی تحت‌اللفظی مثل:
“ریشه لغوی کلمه پادکست از تلفیق دو واژه iPod (آی پاد) و broadcasting (پخش) شکل گرفته که آی پاد نام پخش کننده موسیقی شرکت اپل و برودکستینگ در زبان انگلیسی به معنای انتشاره. ”
اما وقتشه که یک بار برای همیشه ابن مفهوم رو مرور کنیم و پرونده‌ش رو ببندیم.
پادکست مجموعه‌ای از فایل‌های صوتیه که بر روی سرورهای مشخصی آپلود میشه و شما می‌توانید به کمک برنامه‌هایی که برای گوش دادن به آن طراحی شده‌اند مثل کست‌باکس، اپل‌پادکستس و غیره مشترک آنها بشوید یا اصطلاحاً Subscribe کنید.
البته که معمولا امکان دانلود آن هم وجود داره و مجبور نیستید همیشه آنلاین گوش بدید. در مورد ویژگی‌های این رسانه اینجا کاملتر توضیح دادم.
پس وقتی به معنای دقیق پادکست اشاره می‌کنیم منظورمون وجود دو ویژگیه:
- بتوانید مشترک Subscriber آن بشوید.
- یک سلسله فایل صوتی وجود داشته باشد و نه فقط یکی چون در این صوت اشتراک هم معنای خودش را از دست می‌دهد.
